با اين حساب، بايد همه زنان پاكدامن ثروتمند باشند و نبايد شخص عفيفِ فقيرى وجود داشته باشد، ولى چنين نيست؛ چرا كه تعفّف در اينجا به معناى پاكدامنى - كه معمولاً در امور جنسى به كار مى رود - نيست، بلكه «هُم اَعِفّة الفقر: إذا افتقروا لا يسألون» است. ^۱ معناى حديث اين است: فقيرى كه از دست حاجت بردن به پيش بندگان خوددارى ورزد، خداوند او را بى نياز كرده، فقرش را برطرف مى نمايد.

۰.إنّ المتكبّرين يجعلون في صور الذّرّ فيطأهم النّاس؛ ^۲

متكبرين در روز قيامت به صورت اجسامى ريز و كوچك! در زير پاى مردم قرار داده مى شوند.
«ذرّ» به معناى «صغار النّمل» ^۳ است. متكبران به صورت مورچه هاى ريز محشور مى گردند و مردم آنها را لگدكوب مى نمايند. اينكه به صورت اجسامى ريز و كوچك (و لابد بى جان) در زير پاى مردم قرار داده شوند، نه عذابى براى آنها محسوب مى گردد و نه مردم با زير پا گذاردن آنها تشفّى خاطر خواهند يافت. در ضمن، جمله «فيطأهم الناس» نيز ترجمه نشده است.

۰.من كفّ أذاه مِن جاره؛ ^۴

هر كس از لغزش همسايه اش بگذرد!!
در اينجا كشف ميزان ارتباط ترجمه با متن، چندان دشوار نيست.

۰.إذا صافح الرَّجل صاحبه، فالّذى يَلزم التَصافُح، أعظم اجراً من الّذى يدع؛ ^۵

هرگاه مردى با رفيقش مصافحه كند، آنكه زودتر شروع به مصافحه نمود، اجرش بيشتر از ديگرى است.
«الزم الشى ء» به معناى «أثبته و أدامه» ^۶ است. پس آنكه حالت تصافح و دست دادن را