يكى حديثى و ديگرى فقهى، نام برده مى شود، ولى همان گونه كه برخى از محققان اشاره كرده اند، به نظر مى رسد كه هر دو مجموعه در كتابِ منتشر شده كنونى، مندرج و ادغام شده است. اين كتاب مهم ترين، صحيح ترين و قديمى ترين مجموعه حديثى زيديه و از سوى ديگر اولين كتاب حديثى در ابواب فقه اسلامى به شمار آمده است. ^۱ تعداد احاديث موجود در اين كتاب 687 حديث است كه اغلب آنها از پيامبر گرامى اسلام روايت شده است. زيد بن على(ع) اين احاديث را از پدر گرامى اش امام زين العابدين(ع) و ايشان از پدر خودْ اباعبدالله حسين(ع) و آن حضرت از پدر بزرگوارش أميرالمؤمنين على(ع) نقل كرده است. بخش فقهى مسند با 597 حديث، داراى چهارده بخش (كتاب) است كه به ترتيب عبارت اند از: الطهارة؛ الصلاة؛ الجنائز؛ الزكاة؛ الصيام؛ الحج؛ البيوع؛ الشركة؛ الشهادات؛ النكاح؛ الطلاق؛ الحدود؛ السير؛ الفرائض. و به دنبال آن ساير احاديث (نود حديث) با موضوعاتى اغلب اخلاقى و اعتقادى قرار گرفته است.
كتاب مسند براى اولين بار به كوشش گريفينى، پژوهشگرِ ايتاليايى در سال 1919م/ 1337ق، در شهر ميلان چاپ شده است و پس از آن به كوشش عالِمِ زيديه، عبدالواسع بن يحيى واسعى (1295-1379 ق)، براى اولين