على(ع) و يك حديث از فاطمه بنت على(ع) ديده مى شود كه در مجموع 24 حديث مستند به اهل بيت را تشكيل مى دهند. پس از آن نيز احاديث مستند به ديگر صحابه و تابعان ذكر شده است. مسند الحبرى براى اولين بار سال 1413 ق، و در 111 صفحه، در بخش «من ذخائر التراث» مجله تراثنا،شماره 32-33، سال هشتم، شماره 3-4 به چاپ رسيده است.
از حسين بن حكم حبرى در تفسير نيز كتابى به يادگار مانده كه با عنوان تفسير الحبرى يا ما نزل من القرآن فى أهل البيت، تاكنون دوبار به كوشش جناب آقاى سيد محمد رضا حسينى جلالى و قبل از آن به كوشش جناب آقاى سيد احمد حسينى منتشر شده است.
3. أمالى ۱ احمد بن عيسى يا العلوم يا بدائع الأنوار فى محاسن ال آثار
احمد بن عيسى بن زيد بن على(ع)، از عالمان اهل بيت و شخصيت هاى برجسته زيديه محسوب مى شود. وى در سال 157 ق، به دنيا آمده و هم زمان با
1.بى مناسبت نيست در اين مجال توضيحى مختصر در مورد اصطلاح «أمالى» داده شود؛ چرا كه علاوه بر امالى احمد بن عيسى، چند امالى مشهور ديگر نيز در ميراث حديثى زيديه ديده مى شود كه در ادامه همين نوشتار به آنها اشاره خواهيم كرد. همان گونه كه در حديث اماميه و اهل سنت نيز امالى هاى معتبر و معروفى شناخته شده است.
امالى جمعِخلاف قاعده كلمه املاء است. و املاء به معناى نوشتن معلوماتى است كه استاد از حفظ به شاگردان بگويد و آنان بنويسند. در منابع شيعى، نخستين امالى منسوب به پيامبر گرامى اسلام(ص) است كه در آن معارف و احكام اسلامى را املا فرموده و على(ع) آن را نوشته است. اصل اين امالى در اختيار ما نيست، ولى در لابه لاى متون حديثى شيعه، بخشهايى از آن را مى توان يافت. در ادامه و در ميان آثار به يادگار مانده از دانشمندان اسلامى، امالى هاى بسيارى را مى توان يافت كه به موضوعات مختلفى همچون عقايد، احكام، تفسير، ادبيات و... پرداخته اند. از آن جمله امالى هايى است كه موضوع آنها حديث شريف است. در ميان آثار منتشر شده از زيديه نيز نام چهار امالى حديثى ديده مى شود كه عبارتند از: ۱. أمالى احمد بن عيسى، ۲. الأمالى الصغرى، ۳. أمالى أبى طالب، ۴. الأمالى الخَميسية. دو امالى حديثى ديگر نيز توسط محققانِ زيديه در دست تحقيق است و به زودى به چاپ خواهد رسيد: ۱. أمالى ظفر بن داعى، ۲. الأمالى الإثنينية.
