دعاهاى نبى اكرم (ص) درباره او، استعداد نيرومند او، كوشش و شوق بى اندازه وى به تحصيل دانش و شاگردى اميرمؤمنان على (ع)، از جمله اين امور به شمار مى آيند.
فصل سوم درباره طرق روايى ابن عباس بحث مى كند. نويسنده در اين فصل بهترين طرق روايى ابن عباس را به اين ترتيب معرفى مى نمايد:
1 - طريق على بن ابى طلحه هاشمى 2 - طريق قيس عطأ بن سائب 3 - طريق ابن اسحاق از محمد بن ابى محمد مولى آل زيد بن ثابت از عكرمه يا از سعيد بن جبير 4 - طريق اسماعيل بن عبدالرحمن 5 - طريق ضحاك بن مزاحم هلالى 6 - طريق مقاتل بن سليمان ازدى 7 - طريق عطية بن سعد جدالى كوفى 8 - طريق محمد بن سائب كلبى 9 - طريق ابوخالد عبدالملك بن جريح.
بخش دوم اين پايان نامه درباره مقام و موقع دينى ابن عباس است. اين بخش، خود از دو فصل جداگانه تشكيل شده است. فصل اول اين بخش درباره عقيده شيعه در مورد ابن عباس است. نويسنده به تناسب اين بحث مسئله شيعه و سنى را مطرح نموده و روشن كرده است كه به چه كسانى شيعه و به چه كسانى سنى مى گويند. فصل دوم اين بخش نيز درباره وثاقت و عدالت ابن عباس در نزد فريقين است.
باب دوم اين بخش درباره روش تفسيرى ابن عباس است و پنج فصل دارد. روش تفسير لغوى، روش تفسير به مأثور، روش تفسير به رأى، مسائلى ديگر از ابن عباس و آثار منسوب به ابن عباس در اين پنج فصل بررسى شده است.

8 - تربيت جسم از ديدگاه قرآن و حديث، محمدمهدى منصوريان، كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشگاه آزاد اسلامى واحد تهران، استاد راهنما: دكتر سيد محمدباقر حجتى.

1370، 161 ص. اين پايان نامه درباره تربيت است و گرچه عنوان پايان نامه به ترتيب جسم منحصر شده، در عمل تعميم يافته است. يك مقدمه و شش بخش تشكيل دهنده موضوعات اين پايان نامه است، نگارنده در مقدمه با استناد به قرآن كريم، موضوع