پژوهش كرده و سپس نكات تفسيرى پيرامون آنها را متذكر شده، و علاوه بر استفاده از معاجم، بحثهاى مرتبط به موضوع را نيز در آورده است.
پايان نامه در چهار فصل، متشكل از بخشهاى مختلف، تنظيم شده است. فصل اول به فلسفه اخلاق و تفسير موضوعى آيات مربوط به اين موضوع مى پردازد و ضمن ترتيب دادن آيات همگون، شيوه محوريابى در آيات و دستيابى به عناوين نو را نيز يادآور مى شود.
نويسنده در ضمن و به تناسب بحث، تفسير موضوعى، تاريخچه پيدايش و روشهاى آن را بر چهارپايه خدامحورى، تسلسل طبيعى، موضوع مدارى و توحيدگرايى عنوان كرده و مشكلات اين نحوه تفسير را بررسيده است. وى در ادامه در اين فصل به بررسى مفهوم «فوز و فلاح» در لغت عرب و قرآن كريم و شعر و ضرب المثل پرداخته و استعمال «فلاح» و «فوز» را در آيات قرآن مقايسه كرده است.
فصل دوم از دو بخش تشكيل يافته است: بخش اول به عوامل و موجبات رستگارى مى پردازد. اين عوامل عبارت اند از: تكامل اعتقادى در توحيد و نبوت و معاد كه با ضعف در هر كدام از اينها فلاح و فوز متزلزل گشته و نتيجه آن معكوس خواهد بود.
بخش دوم، نماى كاربرد «فلاح» در قرآن است. اين نما جدول بندى شده و به صورت موضوعى، در دو موضوع اصلى و فرعى، با يادآورى نام سوره و شماره آيه عرضه شده است.
فصل سوم پايان نامه نيز در دو بخش تأليف شده است:
بخش اول، تبيين «فوز» و مقايسه دو واژه «فوز» و «فلاح» و كاربرد اين دو در قرآن است.
فوز از ديدگاه مادّيگرايان و مال پرستان، فوز در سايه تلاش و كار و كوشش، اثر گريز از دنيا در رسيدن به فلاح و فوز، امتيازات فائزين و موجبات فوز، عناوين اين بخش اند. بخش دوم نيز به نماى كاربردى آيات فوز در قرآن، به همراه نماى موضوعى مطالب اين قسمت مى پردازد.