مقتل نگاران و روضه خوانان، سخنان بسيارى را - در قالب نثر و نظم - به امام حسين(ع) نسبت داده اند كه هرگز سند و مدركى براى آنها نمى توان يافت. بعضى از آن سخنان با اين كه غير مستند و جعلى اند، بسيار مشهور و متداول نيز هستند و از آنجا كه مقبوليت عام يافته اند، برخى از پژوهشگران و نويسندگان بنام و معاصر نيز آنها را مسلّم الصدور پنداشته، بدون تأمل و تحقيق، در آثار خود به عنوان سخنى از سخنان امام حسين(ع) آورده اند. امروز هم بسيارى از كتابسازان و مؤلفانِ مبلّغ و مبلّغانِ مؤلف پيوسته آنها را در تأليفات و تبليغات خويش از زبان امام حسين(ع) مى نويسند و در شمارگان فراوانى منتشر مى كنند ؛ غافل از آنكه امام حسين(ع) هرگز آن سخنان را نگفته و به زبان نياورده است و آن سخنان، هر يك مصداق آشكارى است از آن ضرب المثل معروف كه مى گويد: «ربّ مشهورٍ لا اصل له.»