آن در آموزه هاى اكثر ائمه نيز يافت مى شود.
موضوع دوم در اين باب، نقد عقيده اهل سنت در نزول خداوند در هر شب جمعه به آسمان دنياست.
ايشان در روايتى كه با واسطه از امام رضا(ع) نقل كرده اند، ضمن انكار اين موضوع توسط آن امام و تحريف شمردن آن، حقيقت مطلب را نزول ملائكه در شب جمعه بيان كرده اند. ۱
اين تحريف از آنجا مشهود است كه لازمه روايات اهل سنت، جسم بودن خداوند است، در حالى كه آنچه از پيامبر(ص) و ائمه اطهار منقول است، نزول ملائكه الهى به آسمان دنياست.
موضوع سوم درباره عقيده مجبّره و كسانى است كه قايل به جبر خداوند و مجبور بودن بندگان خداوند در اعمالشان است. حضرت عبدالعظيم به واسطه از امام رضا(ع) و ايشان از امام صادق(ع) در اين باب نقل مى كنند كه هر كس قايل به اجبار بندگان بر گناه از سوى خداوند باشد و نيز معتقد به اجبار اعمال غير مقدور باشد، زكات دادن به وى جايز نيست يا خوردن گوشت حيوانى را كه وى ذبح كرده جايز نيست يا شهادت وى مقبول نيست يا اقتدا به او در نماز مجاز نيست. اين تعبيرات، ظهور در فسق و گاه ظهور در عدم اسلام چنين شخصى دارد. ۲
موضوع چهارم، تبيين موارد قضا و قدر الهى است كه آن حضرت با واسطه از امام رضا(ع) نقل كرده كه موارد آن در هشت چيز است: خواب و بيدارى، قدرت و ضعف، سلامتى و بيمارى، مرگ و زندگى. ۳
1.التوحيد، ص ۱۷۶؛ الامالى، صدوق، ص ۴۹۵؛ عيون اخبار الرضا(ع)، ج ۱، ص ۱۱۶؛ من لا يحضره الفقيه، ج ۱، ص ۴۲۱؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۰۰، ح ۶۷.
2.وسائل الشيعه، ج ۸، ص ۳۱۲ و ج ۹، ص ۴۱۷ و ج ۲۴، ص ۶۹؛ الشريف المعتمد شاه عبدالعظيم الحسنى حياته و مسنده، ص ۵۴.
3.مستدرك الوسائل، ج ۳، ص ۶۱۴، مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۷۲، ح ۳۸.
