از ايمان به خدا و رسولش، ايمان به آن را لازم دانسته ۱ ، ائمه هستند؛ چه آنكه نور امام در قلب مؤمن روشنايى ايجاد مى كند وقلوب غيرمؤمنان ازآن نور بى بهره وتاريك است. ۲
2. اسامى ائمه اهل بيت
حضرت عبدالعظيم در حديث عرض دين پس از الهيت و توحيد خداوند و نبوت پيامبر اسلام به شمردن ائمه اهل بيت پرداخته و يكايك ايشان را تا امام هادى(ع) -كه امام زمانش بوده برمى شمارد. امام در آن روايت هم به امامت فرزندشان حسن بن على عسكرى(ع) و فرزند وى امام زمان(ع) و اوصاف ايشان تصريح مى كنند. ۳ همچنان كه آن حضرت به اِسناد جدش با واسطه از امام باقر(ع) نقل كرده كه آن حضرت فرزندانش را گرد آورد و نوشته اى به خط امام على(ع) و املاى رسول خدا(ص) را به ايشان نشان داد كه در آن اسامى دوازده امام و اشاراتى مختصر به حال آنها آمده بود.
حضرت عبدالعظيم، خود پس از نقل اين روايت به راوى تأكيد مى كنند كه اين سرّ الهى است كه بايد بر غير اولياى خدا مخفى بماند. ۴
بديهى است كه با توجه به آنكه در عصر حضرت عبدالعظيم هنوز برخى از ائمه متولد نشده بودند و به امامت نرسيده بودند، چنين خبرى كه تصريح به نام ائمه دارد، از اهميت ويژه اى برخوردار بوده و نشانگر اعتمادى است كه از سوى ائمه به آن حضرت وجود داشته است.
1.سوره تغابن، آيه ۸.
2.الكافى، ج ۱، ص ۱۹۵؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۱۲، ح ۷۴.
3.الامالى، صدوق، ص ۴۱۹؛ روضة الواعظين، ص ۳۱؛ كفاية الاثر، ص ۲۸۶؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۲۱۸ و ۲۲۰، ح ۸۳.
4.كمال الدين، باب ۲۸، ح ۳؛ مسند عبدالعظيم حسنى، ص ۱۶۰ - ۱۶۴، ح ۳۳.
