ابوهريره كسى است كه حديث خواستگارى على (ع) را از ابوجهل روايت كرده است. آن گاه ابوجعفر اسكافى گويد: اين حديث مشهور است به روايت كرابيسى ؛ به اين معنا كه هر روايت بى اساس را كرابيسى مى خوانند. ابن ابى الحديد گويد: اين حديث در صحيحين بخارى و مسلم از مسور بن مخرمة الزحر، روايت شده است.
و سيد مرتضى در كتاب تنزيه الانبيأ گويد: اين روايت از حسين كرابيسى رسيده و او مشهور است به انحراف از اهل بيت و از نواصب و دشمنان بزرگ آن خاندان بوده است ؛ زيرا بنابر اخبار فراوان در كتابهاى اهل سنت، دشمن على منافق است و منافق به حكم قرآن اهل آتش شمرده مى شود، پس روايت او مردود است.
همچنين اخبار در مذمت ايذاكنندگان فاطمه(س) اختصاص به نقل از كرابيسى يا ابو هريره ندارد، بلكه اخبار بسيارى در اين موضوع وارد است. از جمله خواجه پارساى بخارى در فصل الخطاب و امام احمد بن حنبل در مسند و مير سيد على همدانى شافعى در مودّت سيزدهم از مودة القربى، حديثى از سلمان محمدى نقل نموده اند كه پيامبر(ص) فرمود: «دوستى فاطمه در صد جا نفع مى بخشد. پس كسى كه دختر من فاطمه از او راضى باشد، من از او راضى ام و كسى كه من از او راضى باشم، خدا... و كسى كه فاطمه بر او غضب نمايد من بر او غضبناك مى باشم و بر هر كس من غضبناك باشم خداوند بر او غضبناك است. واى بر آن كس كه ظلم كند به فاطمه... .» ^۱
2 - اشكال ديگر اين است كه در متن اين روايات، اختلافهاى بسيارى وجود دارد. در يك جا آمده