درباره حديث «فاطمه (س) پاره تن پيامبر گرامي(ص)» - صفحه 46

ديگر مسلمانان ندارد، بلكه مانند آنان است. اين سخن نيز از چند جهت نادرست است.
1 - اگر زهرا(س) همانند ساير مسلمانان باشد، سخن پيامبر(ص) درباره او بى معنا خواهد بود. در اين حال، پيامبر(ص) نمى توانست بگويد: هر كس زهرا(س) را اذيت كند، مرا اذيت كرده است.
2 - اگر كسى چنين توجيه كند، لازم مى آيد كه پيامبر(ص) گفتارى بى فايده فرموده باشد ؛ زيرا معناى اين سخن آن است كه زهرا(س) نيز همانند ديگر مسلمانان است. در اين حال، كسى كه اهل حكمت و معرفت باشد نيز چنين سخنى را بر زبان نمى آورد ؛ چه رسد به پيامبر خدا(ص). اما مى بينيم كه علماى اهل سنت، اين روايت را در باب فضايل حضرت زهرا(س) آورده اند.
3 - اهل سنت، خود، مى گويند: بر اساس قرآن، ازدواج با چهار زن اشكال ندارد، ولى پيامبر(ص) براى على(ع) حرام كرده بود كه در زمان حيات زهرا(س) با زنى ديگر ازدواج كند. پيامبر فرموده است: اين از آن روست كه زهرا(س) اذيت مى شود. از اين سخن برخى از اهل سنت روشن مى شود كه اذيت زهرا(س) مطلقاً حرام است و به شرايط خاص انصراف نمى يابد. ۱

1.بحارالأنوار، ج ۲۹، ص ۳۳۸.

صفحه از 40