صدوق در دو كتاب من لا يحضره الفقيه و هدايه -كه كتاب فتواى او است كافى نيست.
گفتنى است كه فارغ شدن از گناهان، هم نيازمند توبه است و هم نيازمند غسل چه تنافى اى وجود دارد اگر گفتند بر اثر اين كار شما از گناهان فارغ مى شويد و مناسب است كه در اين هنگام غسل كنيد چه زشتى دارد كه ايشان آن را منكر معرفى مى كند؟
در اينجا لازم است كه نگاهى به كلمات عالمان شيعه بيفكنيم.
در مراة العقول علامه مجلسى استحباب غسل براى كشتن سوسمار را به مشهور اصحاب نسبت داده است. صدوق هم كه در دو كتاب خويش اين نظر را داده و حتى از بعضى اساتيد خود تحليل آن را نيز ذكر كرده است و اين دو بزرگوار از قدماى هستند كه استحباب اين غسل را در ميان اغسال آورده اند.
ما نمى خواهيم از متأخران زياد نقل كنيم وگرنه، كلام مجلسى اول و حاج آقا رضا همدانى و ديگران را مى آورديم. در ارتباط با عدم ذكر اين غسل در شرايع الاسلام بايد گفت كه محقّق در المعتبر اين غسل را از كلام صدوق ذكر كرده، ولى استحباب آن را نپذيرفته است. بنگريد:
و قال ابن بابويه في كتابه: «روى أنّ قتل وزعة فعليه الغسل» و قال بعض مشايخنا العلة أنّه يخرج من ذنوبه فيغتسل و عندى انّ ما ذكره ابن بابويه ليس حجة و ما ذكره المعلّل ليس طائلاً، لأنّه لو صحّت علّته لما اختص الوزغة. ۱
مرحوم علامه مجلسى در بحارالأنوار، ج 81، ص 10، روايت را از بصائر الدرجات و خرائج و الجرائح آورده است. آن گاه، كلام صدوق را در من لا يحضره الفقيه و هدايه ذكر كرده و سپس درباره مناقشه محقق چنين مى نويسد:
و أقول ما رواه الصدوق مع هذه الرواية المؤيدة بعمل الأصحاب، تكفيان لأدلّة السنن، و العلة نكتة مناسبة يلزم اطّرادها.
آنچه صدوق نقل كرده، به اضافه اين روايت -
1.المعتبر، ج ۱، ص ۳۶۰، كتاب الطهارة.
