همچنين اين اثر به صورت مستقل در يكصد و بيست صفحه به كوشش محمدجواد حسينى جلالى و به همراه مقدمه اى در پنجاه صفحه از محمدحسين حسينى جلالى در سال 1413ق، به وسيله كتابخانه عمومى مرحوم حضرت آيةالله العظمى مرعشى نجفى، در شهر قم منتشر شده است. محقق محترم در اين چاپ، ابتدا احاديث سلسله را آورده و سپس استخراجات امام احمد را -كه مقتبس از شرح نمازى است ذكر كرده و در مرحله سوم، منابع و مصادر مورد اشاره امام احمد و پس از آن، ديگر مصادرى كه مورد اشاره وى و نمازى بوده و در مرحله پنجم، مصادر خاصّه (اثناعشريه) را -كه اين احاديث را ذكر كرده اند قرار داده است. او در مرحله ششم به فقه الحديث آن پرداخته است.
همچنين اين كتاب و احاديث آن - كه مورد روايت امام برجسته زيديان، منصور بالله عبدالله بن حمزه (561 - 614ق) نيز بوده - اخيرا و در سال 1423ق / 2002م در جلد سوم از مجموع منصورى - كه مشتمل بر آثار امام منصور بالله عبدالله بن حمزه است - به وسيله موسسه فرهنگى امام زيد بن على(ع) منتشر شده است.
علامه مجدالدين بن محمد بن منصور المؤيدى (م 1332 ق)، برجسته ترين شخصيت معاصر زيديه نيز در كتاب مهم لوامع الأنوار - كه در ادامه به معرفى آن خواهيم پرداخت - پس از ذكر سند متصل خود به اين سلسله متن آن را با اندك تصرفى از شرح الأحاديث المسلسلة نقل كرده است.
از آنجا كه متن اين احاديث، كوتاه، مشهور و پر محتواست، در اينجا متن آن تقديم مى شود:
1. ليس الخبر كالمعاينة؛ (شنيدن) خبر مانند ديدن نيست.
2. المجالس بالامانة؛ مجالس به امانت است.
3. الحرب خدعة؛ جنگ، نيرنگ است.
4. المسلم مرآة المسلم؛ مسلمان آيينه مسلمان است.
5. المستشار مؤتمن ؛ مشاورْ امانت دار است.
6. الدالّ على الخير كفاعله؛ راهنماى به خوبى همانند انجام دهنده آن است.
7. استعينوا على الحوائج بالكتمان؛ در نيازمنديها از پرده پوشى كمك بگيريد.
8