ديباجى سدهى اصفهانى، ملقب به فيض الاسلام ـ طاب ثراه ـ در حدود سال 1324ق/ا 1284 ش، در سده اصفهان به دنيا آمد. پدرش مرحوم حجت الاسلام والمسلمين آقاى سيدمحمد ديباجى، فرزند حجه الاسلام حاج سيدمحمد مهدى سدهى (امام جمعه سده) بوده است.
آن مرحوم، مقدمات علوم دينى را نزد برادرش، سيد محمد غياث الدين فراگرفت. سپس از اصفهان به تهران عزيمت نموده، پس از آن به مشهد مقدس رفت و به تكميل تحصيلات خود پرداخت. پس از كسب ادبيات عرب و سطوح فقه و اصول به نجف اشرف مهاجرت كرد و در درس مراجع نجف، همچون آيات عظام سيد ابوالحسن اصفهانى (م 1361ق) و آقا ضياءالدين عراقى (م 1361ق) و شيخ محمدكاظم شيرازى (م 1367ق) شركت جست و از آنان به دريافت اجازه اجتهاد نايل آمد. در همين سال ها در نجف اشرف كتاب الإفاضات الغروية فى الاصول الفقهية را در دو جلد نگاشت. همچنين ايشان از مرحوم حاج شيخ عباس قمى (م1351ق) و شيخ على اكبر نهاوندى (م 1369ق) به دريافت اجازه نقل حديث نايل آمد. ^۱
وى پيش از سال هاى 1318 ـ 1320ش، به ايران بازگشت و در تهران ساكن شد و به كار تأليف و انتشار كتاب هاى دينى پرداخت و در طول مدت اقامت در اين شهر تا پايان عمر به نگارش و ترجمه و انتشار آثار خود اهتمام داشت.
سرانجام، اين عالم خدمتگزار، در 24 ارديبهشت 1364ش، در سن 81 سالگى درتهران درگذشت و در بهشت زهرا مدفون گشت.
از ويژگى هاى اخلاقى و باطنى آن مرحوم، عشق و ارادت او به خاندان عصمت و طهارت(ع) بود. ساده زيستى، توسل به امامان معصوم(ع) و تواضع و بى ادعايى از ديگر خصلت هاى اخلاقى آن مرحوم است.
از مرحوم فيض الاسلام اين آثار بر جاى مانده است: 1. ترجمه و شرح نهج البلاغة، 2. ترجمه و شرح قرآن مجيد، 3. ترجمه و شرح صحيفه سجاديه، 4. ترجمه خاتون دو سرا؛ تاريخ زندگانى حضرت زينب كبرا(ع)، 5. بنادر بحار، 6. تلخيص جلد 1 تا 5 بحارالانوار ـ6 رهبر گمشدگان، 7. الاشارات الرضوية، 8. الافاضات الغروية فى الاصول الفقهية، 9.چراغ راه، 10. ترجمه صحيفه علويه. ^۲