حجت الاسلام والمسلمين على دوانى با اشاره به اهميت قرآن و نهج البلاغة و صحيفه سجاديه، بزرگ ترين افتخار جهان اسلام و شيعه در دوران معاصر را وجود مرحوم فيض الاسلام به خاطر ترجمه نهج البلاغة و صحيفه سجاديه برشمرد. وى ترجمه فيض الاسلام را از نهج البلاغة بسيار دقيق و كامل دانست و علت آن را چاپ هاى مكرر آن حتى تا زمان حاضر بيان كرد. وى افزود: ترجمه مرحوم فيض الاسلام از نهج البلاغة به زبان هاى اردو، آلمانى، فرانسه، روسى و... ترجمه شده، كه نشانه كمال بلاغت و زيبايى اين ترجمه است. همچنين وى خاطراتى از خود با مرحوم فيض الاسلام بيان داشت.
پس از وى، چهار نفر از نويسندگان مقالات به قرائت مقاله هاى خود پرداختند. در اين بخش، نخست، حجت الاسلام والمسلمين سيدمحمد على ايازى مقاله خود را در موضوع «ديدگاه هاى فقهى درباره ترجمه قرآن كريم» ارائه كرد. وى با اشاره به اينكه در خصوص ترجمه قرآن براى غيرعرب زبان در گذشته ترديدى نبوده است، اما در قرن اخير در قلمرو دولت عثمانى و بخش هايى از كشورهاى غربى گروهى به عنوان مخالف جواز ترجمه قرآن پيدا شدند. وى همچنين افزود: مخافت با ترجمه قرآن بر اثر عواملى پديد آمده است. انتشار ترجمه هاى آشفته و مغرضانه اروپايى، نگرانى از به فراموشى سپردن قرآن، بى توجهى به بُعد اعجاز ادبى و بيانى قرآن و وسوسه هاى استعمارى برخى از عوامل فكرى و تاريخى مخالفت با ترجمه قرآن به شمار مى آيد. وى در ادامه با اشاره به استدلال هاى مخالفان ترجمه قرآن، به بيان دلايل كسانى كه معتقد به جواز ترجمه قرآن هستند نيز پرداخت.
در ادامه همايش، حجت الاسلام والمسلمين مهدى مهريزى مقاله خود را با عنوان «حقوق معنوى و متون مقدس» قرائت كرد. وى نخست، واژگان موضوع مقاله خود را مورد بررسى قرار داد و سپس به بيان اعتبار حقوق معنوى در شريعت اسلامى پرداخت. در ادامه ادله مخالفان حقوق معنوى را مورد نقد و بررسى قرار داد. پايان بخش سخنان وى بيان نمونه هايى از تخلف حقوق معنوى در انتشار متون مقدس بود.
سپس حجت الاسلام محمدعلى رضائى اصفهانى مقاله خود را با عنوان «روش هاى سبك هاى ترجمه هاى متون مقدس با تأكيد بر ترجمه قرآن» ارائه كرد. وى در آغاز به سه روش در ترجمه (كلمه به كلمه، جمله به جمله و روش آزاد) اشاره كرد و در ادامه افزود: شيوه هاى ترجمه مى تواند بر مبناى شيوه ها و سبك هاى متعدد، تقسيمات
