فارسى، براى ترجمه گونه هاى متون قدسى اسلامى و شيعه، امرى ناگزير و بايسته است. گسترش فكر و فرهنگ دينى، لزوم عرضه و انتشار ويرايش هايى تازه تر از ترجمه هاى كهن متون دينى، الزامات كلامى، فلسفى، ذهنى و زبانى عصر جديد و ديگر ضرورت هاى مهم امروزين، كار فراهم سازى چنين شيوه نامه اى را بايسته تر مى نمايد.
از مقالات ديگر اين مجموعه، «نمايه سازى ترجمه و تفسير متون دينى» است. با رايج شدن نمايه سازى در كتاب ها و آسانى دست يابى به مطالب مورد نظر از طريق اين نمايه ها شايسته است كه در خصوص نمايه سازى متون دينى، اعم از ترجمه، تفسير و شرح، حركت هاى چشمگير صورت پذيرد. البته با آثارى كه در سال هاى اخير در اين زمينه انتشار يافته است، اميد مى رود اين حركت شتاب بيشترى يابد.
اشاره به محتواى هر يك از مقالات به تطويل مى انجامد. علاقه مندان مى توانند با مراجعه به مقالات يادگارنامه فيض الاسلام، از آن بهره وافى ببرند.
اميد مى رود يادگارنامه فيض الاسلام پس از انتشار در سيستم توزيع مناسب قرار گيرد و علاقه مندان بتوانند به آسانى آن را تهيه نمايند. اين گونه نباشد كه اين مجموعه پس از انتشار در انبارهاى دانشگاه آزاد اسلامى واحد خمينى شهر خاك بخورد و خرما بر نخيل و دست طالبان كوتاه. همچنين انتشار اين مجموعه بتواند افزون بر پاسداشت مقام علمى مرحوم فيض الاسلام، سرآغاز نضج مباحثى جدى و عميق در عرصه ترجمه متون دينى باشد و بر رواج و رونق بحث هاى معرفت شناختى اين زمينه بيفزايد.
در پايان اين نوشتار، يادآورى اين نكته لازم است كه نام همكارانى كه به نحوى در فراهم ساختن «يادگارنامه فيض الاسلام» اهتمام داشته اند ـهمچون ويراستار، نمايه ساز، حروف نگار، صفحه آرا، نمونه خوان و... ـ از شناسنامه كتاب حذف شده است. اشاره به نام همكاران در شناسنامه كتاب، نه تنها به شيوه اى متداول و رايج تبديل شده، بلكه هيچ گاه از نقش و ارزش كار بانيان پديد آمدن چنين اثرى نيز نمى كاهد؛ چه بسا نشان از انجام كارى است كه گروهى به صورت جمعى در پديدآوردن آن نقش داشته اند و حاكى از اعتبار آن خواهد بود. شايسته مى نمود در اثرى كه دانشگاه در پديد آمدن آن نقش داشته است، اين اصول ابتدايى (توجه به حقوق معنوى) مورد غفلت قرار نمى گرفت.
