برخى ايرادات ، خالى نيستند و حدود يك چهارم ديگر كتاب نيز شامل احاديث منكر و واهى اى است كه به هيچ وجه ، در شمار احاديث صحيح قرار نمى گيرند و حتى برخى از آنها احاديثى موضوع (ساختگى) است . ۱
ابن حجر ، حاكم را در تصحيح احاديث ، شخصى متساهل ندانسته است ؛ بلكه وى علّت تساهل حاكم را در المستدرك ، فوت وى قبل از اصلاح و تهذيب اين كتاب دانسته و معتقد است كه حاكم ، قصد اصلاح المستدرك را داشته است .
نكته
ابن جوزى (م 597 ق) ـ كه يكى از علماى بزرگ جرح و تعديل است ـ در زمينه احاديث جعلى (ساختگى) ، كتابى به نام الموضوعات تأليف كرده است .
وى در اين كتاب ، تعداد قابل توجّهى از احاديث كتاب هاى معتبرى را كه پيش از اين به معرّفى و بررسى آنها پرداختيم ، در شمارِ احاديث جعلى ذكر كرده است .
عدم وجود احاديث جعلى در صحيح البخارى و صحيح مسلم، مورد اتّفاق تمام اهل سنّت است و ذكر يك حديث از احاديث صحيح البخارى ، و نيز يك حديث از صحيح مسلم در الموضوعات ابن جوزى ، از اشتباهات بزرگ وى شمرده شده است و در مقابل، وجود احاديث جعلى در المستدرك حاكم، مورد اتّفاق تمام علماى اهل سنّت است ، چنان كه ذهبى در كتابى جداگانه ، به جمع آورى احاديث جعلى اين كتاب ، اقدام كرده و حدود يكصد حديث از المستدرك را در اين كتاب ، گِرد آورده است .
همچنين انكار اصل وجود احاديث جعلى در سنن اربعه ـ صرف نظر از اختلافى كه در تعداد آنها وجود دارد ـ كارى عبث و دليل بر فسادِ نظر انكار كننده و جهالت و تعصّب وى است ۲ ، ولو آن كه ابن جوزى ، در حكم به جعلى بودن