پژوهش در هر يك از اين عرصه ها ضرورى است و بايد براى تدوين كامل تاريخ حديثْ مورد اهتمام قرار گيرد.
گفتنى است در بيست سال اخير، پژوهش هايى در اين زمينه ها انجام گرفته كه مى توان از نمونه هاى زير ياد كرد:
1. بررسى ادوارى و زمانى رخدادهاى حديثى
در ميان اهل سنت مى توان به اين نمونه ها اشاره كرد:
ـ دور المرأة في خدمة الحديث في القرون الثلاثة الاولى، آمال قرداش؛ ۱
ـ جهود المرأة في رواية الحديث في القرن الثامن الهجرى، صالح يوسف معتوق؛ ۲
ـ السنة النبوية الشريفة في القرن السادس الهجرى، محمود ابراهيم الديك؛ ۳
و در حوزه حديث شيعه مى توان از كتاب پژوهشى در تاريخ حديث شيعه، دكتر مجيد معارف، ۴ و پايان نامه هايى چون:تاريخ حديث شيعه در عهد صفويه ۵ و تاريخ حديث شيعه در عهد سلجوقيان ۶ ياد كرد.
2. بررسى مكانى و جغرافيايى رخدادهاى حديثى
در ميان اهل سنت مى توان به اين آثار اشاره كرد:
ـ مدرسة الحديث في البصرة، د. امين قضاة؛ ۷
ـ مدرسة الحديث في بلاد الشام، محمّد بن عزوز؛ ۸
ـ مدرسة الحديث في القيروان، حسين بن محمّد شواط؛ ۹
ـ حركة الحديث بقرطبه، عبدالرحمن بن عتاب؛ ۱۰
ـ اتجاة مدرسة الرى في نقد الحديث النبوى، كمال الدين عبدالغنى مرسى. ۱۱
1.دوحة: وزارة الاوقاف والشؤون الاسلامية، ۱۹۹۹م/۱۳۷۸ش.
2.بيروت: دارالبشائر الاسلامية، ۱۴۱۸ق/۱۹۹۷م/۱۳۷۶ش.
3.دبى: مكتوم، محمّد بن راشد، ۱۴۱۱ق/۱۹۹۰م/۱۳۶۹ش.
4.تهران: مؤسسه فرهنگى و هنرى ضريح، ۱۳۷۴ش.
5.الياس پوراكبر، پايان نامه كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده اصول دين، ۱۳۷۹ش.
6.داود خلوصى، پايان نامه كارشناسى ارشد علوم قرآن و حديث، دانشكده اصول دين، ۱۳۸۱ش.
7.بيروت: دار ابن حزم، ۱۴۱۹ق/۱۳۷۷ش.
8.بيروت: دارالبشائر الاسلامية، ۱۴۲۱ق/ ۱۳۷۹ش.
9.رياض: دارالعالمية للكتاب الاسلامى، ۱۴۱۱ق/۱۳۶۹ش.
10.مغرب: وزارت الاوقاف والشؤون الاسلامية، ۱۴۱۵ق/۱۹۵۵م/۱۳۷۳ش.
11.بى جا: دارالمعرفة الجامعية، ۱۴۱۸ق/۱۹۹۸م.
