9. پذيرش مسئوليت هاى بزرگ
بسيارى از ضعف هاى اخلاقى و روانى را بايد با عمل بر ضدّ آنها برطرف و جبران كرد. همان گونه كه براى آموختن شنا بايد تن به آب زد، براى زدودن ضعف هاى روانى نيز مى بايد « تهوّر عاقلانه » به خرج داد. خطر كردن (ريسك) در بعضى از موارد، لازمه موفّقيت است و احتياط هاى افراطى، مانع رسيدن به پيروزى اند. امير مؤمنان امام على عليه السلام در اين باره مى فرمايد:
إِذا هِبْتَ أَمْراً ، فَقَعْ فيهِ ؛ فَإِنَّ شِدَّةَ تَوَقّيهِ أَعْظَمُ مِمّا تَخافُ مِنْهُ .۱هنگامى كه از چيزى ترسيدى، خود را در آن بيفكن؛ زيرا گاهى ترس [تو] از چيزى ، بزرگ تر (سخت تر) از خودِ آن چيز است.
10. مراجعه به روان شناس و روان پزشك
بعضى از گره هاى كور روحى و بيمارى هاى مزمن روانى، نياز به سرپنجه با تدبيرِ روان شناسى ماهر و متعهّد و يا روان پزشكى كارآزموده و متديّن دارد. با مشورت با آگاهان، مى توان اين گونه روان شناسان و روان پزشكان را شناخت و برگزيد.
