بغل نمود . حسين عليه السلام به لباس پيامبر صلى الله عليه و آله بول كرد. پس من حسين را با شدّت از پيامبر گرفتم، به طورى كه به گريه افتاد. پيامبر صلى الله عليه و آله به من فرمود: اُمّ الفضل! آهسته تر. اين بول را آب، تطهير مى كند؛ امّا چه چيز مى تواند كدورت و ناراحتى را از قلب كودكم برطرف سازد؟! ^۱

پيشگيرى در دوران بزرگ سالى

پيشگيرى در دوران بزرگ سالى، از اهمّيت زيادى برخوردار است، هرچند عمده آن به سالم بودن محيط زندگى اجتماعى فرد، از جمله: عدم وجود تبعيض ها و نابرابرى ها، بى عدالتى ها، فساد، و حاكم بودن روابط به جاى ضوابط در تصدّى پست ها ، بر مى گردد؛ ولى روش هايى را نيز مى توان تصوّر كرد كه مربوط به خود شخص مى شوند و با انجام دادن آنها مى توان از بروز و يا شكلگيرى حسادت در خود، جلوگيرى نمود. برخى از اين روش ها در زير، تشريح مى شوند.

1. استقلال نفْس و اعتماد به آن

پيروزى هاى درخشانى كه نصيب مردان بزرگ جهان گشته، مرهون اتّكا به نفْس، اراده قوى و كوشش هاى مداوم آنان بوده است. مردان نيرومند و باشخصيت، از مشكلات زندگى نمى هراسند و با استقلال نفْس و اعتماد به آن، به جنگ آنها مى روند و با پشتكار و فعاليت، آنها را مغلوب خود مى سازند. هر كس به مقدار استقلال وجودى و شخصيت نفسانى و اراده و كوشش خود، در زندگى موفّقيت دارد. خدا در قرآن مى فرمايد:
«وأن ليس للانسان إلاّ ما سعى .^۲و اين كه براى انسان ، بهره اى جز كوشش نيست» .

شد ، با فرزندانتان در ميان بگذاريد و به آنان بفهمانيد كه اين تفاوت ها از باب تبعيض نيستند ؛ بلكه مقتضاى سن و جنس آنهايند . مثلاً مى توانيد به بچه بزرگ تر بگوييد: برادر تو كوچك تر و ناتوان تر است و نمى تواند كارى انجام دهد و خود را كثيف و آلوده مى كند. در نتيجه به كمك بابا و مامان، بيشتر احتياج دارد و اگر ما به او نرسيم ، از بين مى رود ؛ امّا شما ـ ما شاء اللّه ـ بزرگ شده ايد و توانايى بيشترى داريد ما اگر وقت بيشترى صرف او مى كنيم، از آن جهت نيست كه او را بيشتر دوست داريم؛ بلكه چاره اى نيست. مطمئن باش كه محبّت ما به تو ، كمتر نشده است. ما تو را فراموش نكرده ايم و كاملاً دوستت داريم. هر وقت احساس ناراحتى و دل تنگى كردى ، نزد ما بيا و درد دل كن ... . آن خودِ تو هم كه كوچك بودى ، به همين مقدار به تو مى رسيديم.
پدر و مادر، به همين كيفيت مى توانند علل تبعيض هاى ديگر را براى فرزندانشان توضيح بدهند و با آنها به تفاهم برسند.

3. احترام

كودك، يك انسان است و هر انسانى به شخصيت خويش، علاقه مند است . او مى خواهد ديگران قدرش را بدانند و به شخصيتش احترام بگذارند؛ چرا كه بزرگداشت خود به وسيله ديگران را از علايم بزرگى و شخصيت خويش و يك نوع قدردانى مى شمارد. پدران و مادرانى كه به شخصيت كودك خويش علاقه مندند، بايد همواره به آنان احترام بگزارند و وجودشان را گرامى بدارند.
احترام به كودك، يكى از عوامل مهمّ پرورش شخصيت او به شمار مى رود. كودكى كه مورد تجليل و احترام قرار مى گيرد، بزرگوار و شريف و باشخصيت بار مى آيد و براى حفظ شخصيت خود، از كارهاى زشت اجتناب خواهد كرد. در مقابل، كودكى كه از سوى پدر و مادر، مورد توهين قرار مى گيرد و تحقير مى شود، كينه پيدا مى كند و دير يا زود، دست به طغيان مى زند.
اُمُّ الفضل مى گويد: پيامبر اكرم صلى الله عليه و آله حسين عليه السلام را در ايّام شيرخوارگى از من گرفت و