مؤلف است . قسم سوم ، در داستان ها و حكايات متفرقه است . قسم چهارم ، در عجايب مخلوقات است . از اين كتاب فقط قسم دوّم آن در دست است و نسخه هاى آن ، در فهرست نسخه هاى خطّى فارسى ، منزوى (ج 6 ، ص 4201) معرّفى شده است . ^۱
20 . عوائد الأيّام في الفوائد المتفرقه كه مؤلف در آغاز آن ، شرح حال خود را در ايّام تحصيل و كيفيت تأليفاتش بيان نموده است .
21 . ميزان الأعمال ، در فقه به فارسى .
22 . العمدة الإلهية في شرح الزبدة البهائية كه شرح مفصّل مؤلف بر زبدة الأصول شيخ بهايى است .
23 . تلخيص العمدة في شرح الزبدة . ^۲
24 . تحفة الأخيار في حجّية الظنّ .
25 . حرز الداعى في الدعاء .
26 . رساله در كيفيت نماز شب و دعاهاى آن .
27 . رساله در كيفيت زيارت عاشورا .
28 . رسالة في مسئلة مصالحة حق الرجوع في العدّة الرجعية .
29 . حاشية مناهل الشوارد ، تأليف شده درسال 1237 ق .
30 . زاد الناسكين كه رساله عمليه به فارسى است . در يك مقدمه و دوازده باب و يك خاتمه كه مؤلف براى استفاده مقلّدان خود نوشته و نسخه اى از آن ، در امامزاده هلال آران كاشان موجود است. ^۳