و اهل آن قريه ، به تعزيه دارى جناب سيد الشهدا بسيار مايل و راغب اند و مردان تعزيه دار در ميان ايشان ، بسيار است و در مسجدها كه نماز جماعت مى كنند ، تعزيه جناب سيّد جوانان اهل بهشت را مى گيرند و در سرِ هر محلّه از آن ، حسينيه اى ساخته اند كه هر ساله كه محرّم مى شود ، و در دهه عاشورا ، اهل هر محلّه به حسينيه آن محل مى روند و لواى تعزيه دارى سيد الشهدا برپا مى كنند و زنان تعزيه دار هم دارند كه در ميان خانه ها از براى زنانْ تعزيه مى گيرند .
و آب آن قريه ، آبِ قنات است و قنوات آن ، تمام از طرف قبله است و تقريبا چهل قنات داير دارد كه در سمت شمال آن قريه ، زراعت مى شود ، و چون اصل قريه در سمت جنوب مزارع واقع شده ، چند قنات آن از ميان قريه مى گذرد و در ميان خانه ها، حوض ها از آجر و چارو ۱ ساخته اند كه آب جارى در ميان خانه ها باشد ، و انفع آن قنات ها نسبت به اهل قريه ، دو قنات است كه يكى را قنات آرانْ دشت مى گويند و آن قنات ، از سمت جنوب قريه داخل مى شود و از سمت شمال آن ، خارج مى شود. ۲
دوّم، قنات وشاد (به دال مهمله) : كه آن هم از يك سمت آن قريه داخل مى شود و در بسيارى از خانه ها جارى مى شود و بعد از آن ، به صحرا مى رود و زراعت مى شود .
1.چارو : ساروج ، آهك رسيده با چيزها آميخته است كه بر آب انبار و حوض و امثال آن مالند (لغت نامه دهخدا) .
2.بعد از آن ، اين عبارت نوشته شده كه بعدا خطر خورده است : «و در ابتداى قريه خانه اى است كه آن را خانه آبْ بخش مى گويند و آن قنات ، در ميان آن خانه ، دو شعبه مى شود و يك شعبه آن به سمت شرقى قريه جارى مى شود و شعبه ديگر به سمت غربى قريه ، و در ميان خانه ها مى گذرد و چون آن شعبه كه به سمت شرقى جارى مى شود ، زودتر به صحرا مى رسد ، به خلاف آن شعبه كه از سمت غربى قريه مى گذرد ، و به اين تقريب مالكين قنات و رعاياى آن مزرعه به اين راضى اند كه بيشتر آن از سمت شرقى به صحرا برود و مالكين خانه ها بر سرِ ممرّ آب واقع اند، مانع مى شوند و هر چند وقت به اين تقريب ، فتنه و آشوب در ميان مالكين قنوات و مالكين خانه ها برپا مى شود .
