شاگردان خود را مأمور به استنساخ آن نمودند و از آن رساله نسخه برداشتند.
و در آن جا بودم تا آن كه چنان دانستم كه فارغ التحصيل شده ام . پس از آن جا به وطن مراجعت كردم و مشغول تعليم مى بودم .
[تأليف «فوائد الصادقية»]
و در سال 1216ق ، در عيد غدير آن سال ، شروع به تصنيف فوائد الصادقية كه در منطق نوشته ام و با وفور اشتغال و كثرت ابتلا ، مدت تصنيفش سه ماه و بيست روز طول كشيد و اين كلمه به حذف «باء جارّه» ، مطابق تاريخ شروع آن شد : «شرعتُ في الفوائد بكدّ» ۱ و اين كلمه هم مطابق تاريخ اتمامش برآمد «قد أتممت الفوائد بمحنٍ» ۲ ، و اين از اتّفاقات حسنه است .
و در روز غدير اين سال [1216ق] طايفه ياغيه باغيه طاغيه وهّابيه كه سردار و امير ايشان سعودِ نا مسعودِ مردودِ درگاه خداى ودود بود ، بر سر كربلاى معلاّ لشكر نابود كشيد و بعض محلاّت آن ولايت با بركت را تسخير و قتل و غارت كرد و داغ شهادت حضرت سيد الشهدا را تازه نمود و بسيارى از سادات عظام و علماى ذوى الاحترام و طلاب علوم ائمه دين عليهم السلامرا به قتل رسانيد و كتب علميه [را] تلف نمود . قتلهم اللّه !
[سفر به نراق]
و در فصل تابستان سال 1217 كه هواى آران كه مسقط رأس حقير است ، بسيار گرم شد ، عزم مسافرت به قريه نراق بر خود مصمّم كردم و از آران به آن جا دو منزل مسافت دارد و در آن جا به خدمت افضل الفضلاء و اعلم العلماء ، جامع المعقول
1.جمله «شرعت في الفوائد بكدّ» ، بدون محاسبه تشديد دال ، برابر با ۱۲۱۸ مى شود و با حذف حرف «باء» كه برابر با دو است ، ۱۲۱۶ مى شود .
2.جمله «قد اتممت الفوائد بمحنٍ» برابر با ۱۲۱۷ق ، مى شود .
