و فجورى كنند ، نيكوست .
و فرقه ديگر «نظريّه»اند ، گويند : اعتبار به نظر و استدلال نباشد و معرفت خدا به تلقين و مجاهده شيخ ، حاصل شود ، و گويند : سعادت اُخروى به مجاهده و رياضت ، حاصل شود ، و گويند : انبيا به مجاهده و رياضت ، كمال حاصل كرده اند ، و اين قول ، پوچ صريح است بر اين كه نبوّت ، كسبى است .
و فرقه ۱ ديگر ، همه همّت ايشان شكم است . خِرقه پوشند و سجّاده ، مهيّا دارند و از بهر كسوه و لقمه ، [ پيوسته ] در اطراف عالم گردند و هميشه طالب طعام باشند و رقص و تصفيق كنند و دعواى حلول و اتّحاد كنند و جبرى باشند و سماع و رقص كنند ، و [ اگر ] از ايشان پرسند كه عارف كيست ، گويند : «آن كه از اندرون تو خبر دهد و تو خاموش باشى» ، و پيغمبر صلى الله عليه و آله فرموده است كه : نحن نحكُم بالظّاهِرِ ، وَاللّهُ يَتولّى السَّرائر ۲ . نَعُوذُ بِاللّهِ مِن الضَّلالَةِ وَالغَواية .
و بطلان اعتقادات فاسده ايشان ، قبل از اين از تنزيهات به دليل ظاهر شد كه حق ـ جلّ وعلا ـ منزّه است از صفات نقص و امكان ، و از احتياج به حلول و اتّحاد و غنى الذات است ، امّا مجملاً ، فساد اَفعال و احوال ايشان را بيان مى نمايد تا طالبان حق و يقين از آن بى دينان ، در كمال گريز باشند .
يكى آن كه : اين گروه ، اَشعار را با اَوراد تركيب مى نمايند و با شعرها خوانندگى مى كنند و به اين بِدعت ـ كه تركيب كردن شعر با ذِكر است ـ ارتكاب مى نمايند در شب جمعه و روز جمعه در مسجدها ، و از غايت جهل نمى دانند كه در كتاب كلينى رحمه اللهبه سند صحيح از حضرت [ سيّد السّاجدين ] امام زين العابدين عليه السلام منقول است كه گفت : / 112 / پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم فرموده كه : مَنْ سَمِعْتُمُوهُ يُنْشِدُ الشِّعرَ في الجامِعِ فَقُولُوا : فَضَّ اللّهُ فاكَ ! إنَّما نُصِبَتِ الْمَساجِدُ لِلْقُرآنِ ۳
يعنى : كسى كه بشنويد از او كه مى خواند شِعر در [ مسجد ] جامع ، پس بگوييد به او كه : بشكند خداى تعالى دهنت را ! جز اين نيست
1.ب : طايفه .
2.لم نعثر عليه بهذا اللفظ ، نعم قد ورد ما هو بمضمونه .
3.الكافي ، ج ۳ ، ص ۳۶۹ ، ح ۵ ؛ تهذيب الأحكام ، ج ۳ ، ص ۲۵۹ .
