على بن ابى طالب عليه السلام عَلَى تفسير اهل البيت عليهم السلام . و روا باشد كه اين الفاظ ، اگر چه ماضى است، به معنى مستقبل گيرند، يا معنى آن است كه: آنان كه به او ايمان آرند و او را حرمت دارند و يارى كنند و متابعت قرآن و امام كنند ، ايشان رستگاران باشند .
[ باز دليل بر امامت ائمه اثنا عشر عليهم السلام ]
و باز مؤيّد اين معنى است قوله تعالى : « فَـ?امِنُواْ بِاللَّهِ وَ رَسُولِهِى وَ النُّورِ الَّذِى أَنزَلْنَا وَ اللَّهُ بِمَا تَعْمَلُونَ خَبِيرٌ » .۱ يعنى : «ايمان آوريد به حق تعالى و رسول او و به آن نورى كه فرستاده ايم» و مراد از نور ، ائمه معصومين ـ صلوات اللّه عليهم أجمعين ـ اند به دليل حديثى كه در كافى از ابى خالد الكابلى مروى است كه گفت : از حضرت امام محمّدباقر عليه السلام از اين آيه پرسيدم . فرمود : «اى ابى خالد! نور ، امامان اند از آل محمد ـ صلوات اللّه عليهم أجمعين ـ و ايشان ، واللّه ؛ نور خدايند در آسمان و زمين . اى اباخالد ! هر آينه نور امام در دل ها روشن تر است از آفتاب نورانى در روز . ايشان ، واللّه ، روشن مى گردانند دل هاى مؤمنان را به هدايت ، و محجوب مى دارد حق تعالى نور خود را از هر كه مى خواهد . پس دل هاى ايشان ، سياه و تيره گردد . واللّه ، اى / 137 / ابا خالد! دوست نمى دارد ما را و به راه ولايت ما هدايت نيابد بنده ، تا حق تعالى دل او را از اَدناس ضلالت ، مطهّر نگردانَد ، و مطهّر نمى گرداند حق تعالى دل بنده را تا آن كه با ما قواعد اطاعت و تسليم مرعىّ دارد و با ما به صلح باشد ، و چون با ما به صلح باشد ، حق تعالى سالم گردانَد او را از عذاب در روز فَزَع اكبر ، يعنى در روز قيامت . ۲
[ دليل امامت دوازده امام عليهم السلام و عدم قابليت خلفاى ثلاثه ]
و باز ، مؤيّد اين معنى است ، قوله تعالى : « وَ مَا يَسْتَوِى الْأَعْمَى وَ الْبَصِيرُ *
1.سوره تغابن ، آيه ۸ .
2.تفسير القمي ، ج ۲ ، ص ۳۷۱ .
