پس آفتاب روحانى و معنوى را با آفتاب صورى كى و كجا نسبت توان نمود كه همه / 141 / مردمان را در دنيا و آخرت به مصباح هدايت به طريق نجاح و فلاح مى رسانند و به سرچشمه سِداد ، ارشاد مى فرمايند . پس تشبيه آن سروران به زبان صباح و اتقان صُنع فلك دين به ائمه معصومين ، اين جا نيز به ظهور پيوست .
و اين كه اضائه و نور هدايت ايشان و دلالت اشعه اِشراق آن سروران است كه روشن گردانيده است آسمان ها و زمين را ، و تدبير امور عباد به معرفت مبدأ و معاد كرده اند ، پس مشبَّهٌ به ، اقواست از مشبّه ، و مردمان و انس و جان از مضايق مزالق و غوايت ضلالت به نور هدايت ايشان روشن اند . پس هر كه به مشاكلى تجلّيات دانش در آينه آفرينش عكس انوار جمال بينش مشاهده نمود ، به رشحه دوستى و ولا و رايحه فايحه شناخت ائمه هُدا عليهم السلاممتمسّك شد ، بنده موحّد و مؤمن متوحّد گرديد .
حاصل ، كتاب خدا و ائمه هدا ، امان و پيمانى اند از عذاب [ و عِقاب ] الهى . اين هر دو ، موضع اسرار الهى و متّصف به علوم نامتناهى اند ؛ آمر به طاعات و بازدارنده از مناهى ؛ ساكت اند به ظاهر و گويا به حَسَب دلالت و برهان باهر ، يا ماسك است و فراگيرنده است . از جمله دليل ها و حجّت هاى معرفت تو ، عهد و پيمان قرآن و دوازده امام را به امر به عمل كردن و متابعت نمودن ايشان ؛ زيرا كه خلايق را امر فرمود كه متمسّك به ايشان هر دو باشند كه كتاب خدا و ائمه هدايند كه دو ريسمان دين / 142 / متين اند و دو قواعد دين مبين اند كه خلق به وسيله ايشان و ترك جدايى از ايشان بر وجه امنيّت از حضيض جهل و قعر چاه ضلالت به اوج عزّت و هدايت ترقّى مى نمايند ، و به معرفت ربوبيّت پى مى برند ، و به درجات عاليه و مدارج متعاليه صاعد مى شوند ؛ و درازى ايشان يا به اعتبار علوّ قدر است ، يا به اعتبار عدم انقطاع ايشان است ، ابداً ، يا به اعتبار آن است كه مردمان به سبب اين دو حبل ، راه به معرفت بارگاه ربوبيّت يافته اند و مقرّب درگاه احديّت گرديده اند .
و اشرفيّت و افضليّت آن ، ظاهر است و احتياج به بيان ندارد كه دو قانون محكم اند و دو حجّت قاطع اند و دو نور ممتدّند و دو حبل سعادت اند كه يكى مستجمع جميع احكام منزله ، و ديگرى مستجمع هدايت جميع پيغمبران مرسله اند .