و حاجات خود را از [ جناب ] قاضى الحاجات و واهب العطيّات ، سؤال نمايند كه به اجابت ، قرين خواهد گرديد .
و منقول است كه حضرت سيّد الساجدين امام زين العابدين ـ صلوات اللّه عليه وعلى آبائه وأولاده الطيبين الطاهرين ـ بعد از اتمام دعا ، در سجده اين دعا را مى خوانده اند :

إِلهِي ! قَلْبِي مَحْجُوبٌ، وَعَقْلِي مَغْلُوبٌ، وَنَفْسِي / ۲۰۶ / مَعْيُوبٌ، وَهَوَائِي غَالِبٌ، وَطَاعَتِي قَلِيلٌ، وَمَعْصِيَتِي كَثِيرٌ، وَ لِسَانِي مُقِرٌّ بِالذُّنُوبِ، فَكَيْفَ حِيلَتِي يا عَلاّمَ الغُيُوبِ وَيَا سَتَّارَ الْعُيُوبِ، وَاغْفِرْ لي ذنوبي كلّها ، يا غَفّار الذُّنُوب يَا شَديدَ الْعِقاب، يا غَفُورُ يا حليمُ يا رَحيمُ ، اِقضِ لي حاجاتي بِحَقِّ الْقُرآن الْعَظيمِ وَالنَّبيِّ الْكَريم وَآلِهِ الطّاهِرينَ . تُبْتُ إِلَيْك يا ذَا الْجَلالِ والاْءكرام من جَميع الذُّنوبِ والآثامِ ، وَالْحَمدُ للّهِ رَبِّ الْعالَمين ، وَصَلّى اللّهُ عَلى محَمَّدٍ وَآلِهِ أجْمَعين. [يعنى : اى خداى من ! دل من در پرده شده است ، يعنى تاريك است ، و عقل من غلبه كرده شده ، يعنى حيران است ، و نفس من عيبناك است به اعتبار كسب گناهان ، و خواهش هاى نفسانى من بر من غالب است ، و بندگى من ، كم و اندك و هيچ است ، و گناهان من ، فراوان و بسيار است ، و حال آن كه زبان من اعتراف كننده است به گناهان . پس چگونه خواهد بود چاره من ، اى بسيار داناى همه پنهانى ها ، و حال آن كه تويى بسيار پوشاننده عيب ها ؟ و بيامرز براى من ، گناهان مرا ، همه آنها را ، اى بسيار آمرزنده گناهان ! اى بسيار پوشاننده عيب ها ! اى^۱كه سخت است عذاب و شكنجه تو ، اى بسيار آمرزنده ! اى بردبار در عدم تعجيل عقوبت ! اى مهربان به بندگان ! برآور براى من مطلب هاى مرا ، به حقّ قرآنى كه بزرگ است مرتبه و قدر و منزله او ، و به حقّ پيغمبرى كه بزرگ است و مهربان ، و به حق آل او كه پاكان اند . رجوع مى كنم به سوى درگاه تو ـ اى صاحب بزرگى و بزرگوارى ـ از همه گناهان و از بار گناهان ، و همه ستايش ها مر خدايى راست كه پروردگارِ عالميان است ، / ۲۰۷ / و رحمت فرستاده است خدا بر محمّد و آل او ، همگى .]

فهرست