پس در اين دعاى بزرگوار ، ارشاد به عبادت و هدايت به طاعت فرموده كه تعلّق به حكمت عمليّه دارد ، مشتمله بر ادلّه عقليه جامعه ميان حكمت عمليّه و علميه به خلق اشياى ماضيه و آتيه و منافع امور اخرويه و دنيويه ، تا دل ها و زبان ها به شناخت او ـ جلّ شأنه ـ دانا / 17 / و به ثناى ^۱ او گويا باشند و به اعانت و امداد او ـ جلّ شأنه ـ تدبّر در صدور امور نمايند .
و باز ، تهديد به [ روز ] جزا و علم به سرّ و اخفى و موت و فنا و ايما به عبادت و تقوا و ابداع قواى عمليه و نظريه و حصر كمالات در مرتبتين علم و عمل فرموده ، تا ^۲ داعى در حين دعا تصحيح عقايد حقّه نموده ، عالم به مدعوّ ^۳ آن بوده ، شروع به دعا نمايد و ثنا و ستايش به جا آورد و تعظيم مقرّبان درگاه كبريا را لازم شمُرَد و اين را براى اطاعت و بندگى ^۴ و محض عبادت و سرافكندگى به جا آورد ، كه تحصيل زاد آخرت كه مأوا و محلّ قرار است نموده باشد ، و از عِقاب ابدى خلاصى يافته ، به ثواب سرمدى فايز گردد . و نيز مقاصد و مطالب او در دار دنيا و سراى عقبا به حصول موصول گردد و خداى عزّوجلّ ، توفير ثواب او فرمايد و تمام و كمال ، على اَحسن الحال ، به او عنايت نمايد .
و چون پيشنهاد خاطرِ ^۵ فاتر آن است كه مطالب كلام بلاغتْ نظامِ هدايتْ انجامش سهل المأخذ هر طالبى بُود و هر راغبى را حظّى وافر حاصل آيد ، براى زيادتى انكشاف مقصود به لفظى و عبارتى بى ساخته و الفاظى پرداخته كه مناسب مطلب بود ، مُعَنْوَن نمود و خلاصه اصول دين و ايمان و زبده معرفت و ايقان را از دعاى بزرگوار ارشاد نما به محبّت حضرت مصطفى و اهل بيت مطهّر آن دودمان پسنديده / 18 / خدا و ائمّه هُدا ـ عليهم صلوات اللّه الملك العليّ ـ استنباط نمود