راه كوبيدن مذهب حق شيعه كه مبتنى بر اصول و عقايد متعارف و توجيه پذير اسلامى بود، همّت گماشتند و سعى در ارائه چهره اى وارونه از اين مذهب نمودند.
آتش بيارى اصلى معركه را عواملى برون مذهبى همانند افراد دنياپرست و شيّاد به عهده داشتند كه براى فريب توده ها چند صباحى خود را در داخل شيعيان جا زده بودند. آنها از احساسات و عواطف پاك و بى شائبه مردم و نيز ناآگاهى آنان استفاده نموده و با رواج عقايد غلوّ آميز خود، شروع به بنيانگذارى فرقه ها و گروهكهايى منتسب به شيعه نمودند؛ به گونه اى كه تا نيمه قرن چهارم هجرى به نام حدود 60 فرقه از اين گونه گروهكها برخورد مى نماييم.
خوشبختانه هوشيارى و درايت كامل ائمه معصومين ـ عليهم السلام ـ اجازه نداد كه اين فرقه ها و گروهكها به صورت ديرپا باقى بمانند.
امامان معصوم از راه بيان عقايد صحيح و غير افراطى، افشاگرى پيرامون رؤساى غلات و اهداف و توطئه هاى آنها، بيان نتايج عقايد غلوّ آميز، و سرانجام صدور فرمان قتل بعضى از رؤساى غلات، تلاش عظيم و پرثمرى را در راه اضمحلال اين پديده آغاز نمودند؛ به گونه اى كه مشابه اين تلاش را از سوى آنان در مقابله با هيچ يك از مذاهب ديگر اسلامى و حتّى اديان غير اسلامى و ـ بالاتر از همه ـ مكاتب الحادى سراغ نداريم.
نتيجه اين تلاش بابركت آن شد كه هنوز قرن چهارم هجرى به پايان نرسيده بود كه همه اين فرقه ها به كلّى مضمحل شده و از ميان رفتند؛ نتيجه اى كه امكان تحصيل آن جز از اين راه فراهم نمى گشت.
اما در اين ميان، اين گروهكها آثار شومى از خود به جاى گذاشتند كه بعضى از آنها، هنوز به صورت ديرپا وجود دارد كه به نمونه هايى از قرار ذيل اشاره مى كنيم:
1 ـ چهره اى تحريف شده و آلوده از مذهب شيعه ترسيم نمودند؛ به گونه اى كه در طول تاريخ و حتى در اين زمان، هنوز برخى از اهل سنّت و مستشرقين، تفاوتى ميان بعضى از عقايد شيعه و عقايد غلات قائل نمى شوند.
2 ـ عقايدى را در ميان توده هاى شيعيان رواج دادند كه هنوز آثارى از آنها باقى مانده است.
3 ـ احاديث جعلى فراوانى را در لابلاى روايات شيعه، جاى دادند؛ به گونه اى كه