با اين تشتّت آرا در تفسير حديث يادشده، چگونه مى توان از كنار آن به آسانى گذشت؟ جالب است دانسته شود كه در باب شرح و تفسير اين حديث، چند كتاب مستقل نگاشته شده است.
مدافع نقصان عقل زن، نمى تواند به اجمال و ابهام بسنده كرده، بدون ردّ تفسيرهاى مخالف، به رأيى و نظرى پايبند شود. مگر روش فقيهان اين نيست كه اگر شواهدى روشن در تفسير حديثى نداشتند، آن را مسكوت مى گذارند و رأيى براساس آن صادر نمى كنند؟
پنج . در بسيارى از روايات، از زنان عاقل سخن رفته و به ازدواج با زنان عاقل توصيه شده است.
در اينجا به پاره اى از آنها اشاره مى شود:

۰.محمد بن يعقوب عن عدّة من أصحابنا عن سهل بن زياد عن علىّ بن أسباط عن محمد بن صباح عن عبدالرحمن بن الحجّاج عن عبدالله بن مصعب الزبيدى ـ فى حديث ـ قال:سمعت أبا الحسن موسى بن جعفر(ع) يقول وقد تذاكرنا أمر النساء: « أمّا الحرائر فلا تذاكروهنّ و لكن خير الجوارى ماكان لك فيها هوى و كان لها عقل وأدب فلست تحتاج الى أن تأمرو لاتنهى ودون ذلك ماكان لك فيها هوى وليس لها أدب فأنت تحتاج الى الأمر و النهى ودونها ماكان لك فيها هوى وليس لها عقل ولا أدب فتصبر عليها لمكان هواك فيها وجارية ليس فيها هوى وليس لها عقل ولا أدب فتجعل فيما بينك و بينهما البحر الأخضر». ^۱

۰.وقتى سخن از زنان به ميان آمد، امام كاظم(ع) فرمود:با زنان آزاد مذاكره نكنيد؛ بهترين كنيزان آن است كه در او ميل دارى و داراى عقل و ادب است و نيازى به امرونهى كردن ندارد. كمتر از آن، كنيزى است كه به او ميل دارى ولى