از جهت اشاره به اين باشد كه مراد به آيات در اين فقره شريفه اشرف آيات است كه عبارت از افراد انسان بوده باشد ؛ زيرا كه خداوند حميد در قرآن مجيد از ميانه موجودات ، بنى آدم را به كرامت خود مفتخر و مباهى فرموده ، حيث قالَ عَزّ شَأْنُهُ : « وَ لَقَدْ كَرَّمْنَا بَنِى ءَادَمَ وَحَمَلْنَـهُمْ فِى الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ »۱ .
و در اين هنگام ايراد مقسم به به لفظ جمع به اعتبار افراد اين نوع است ، چنانچه مراد به افراد اين نوع نيز اخص مصاديق است كه اكرم افراد باشد ، و هاهنا بحث و جوابه بعد تقريره واضح .