محمد باقر عليهماالسلام مأثور ، و در كتاب زاد المعاد علامه مجلسى ـ أعلى اللّه مقامه ـ و ديگر كتب ادعيه مسطور ، و در اسحار ماه مبارك رمضان بر السنه و افواه مردمان از خواص و عوام ايشان چون آيه نور ، از كتاب خدا مذكور است ، هر يك از فقرات آن مشتمل است بر يكى از صفات خالق رحمان ، و محتوى است بر بناء تفضيل از نفس آن صفت يا از غير آن ، و منطوى است بر تأكيد در هر يك از فقرات ، و تكرار به حسب معنى در بعضى از صفات ، و تغيير اسلوب در پاره اى از كلمات ، و تبديل سياق در بعضى از مذكورات ، و بر هر يك از امور مسطوره يا بر بسيارى از آن به حسب ظاهر اشكالى وارد است ، و حال آن كه اين دعا صادر شده است از ينبوع علم و حكمت ، و وارد شده است از سرچشمه دانش و معرفت ، و در آن مندرج است اسم اعظم الهى ، و مبتنى است بر نكات و اسرار غير متناهى . . به خاطر فاتر اين حقير رسيد كه در خور فهم و استعداد خويش بعضى از جواهر زواهر آن را به تعليق شرحى مختصر از دُرج خفا بيرون آورده ، تا معلوم شود سرّ آنچه فرموده اند كه : اگر قسم ياد نمايم كه اسم اعظم الهى در اين دعاست راست گفته باشم .
و مسمّى گردانيدم آن را به : مائِدَةُ الأسْحَار لِخُلَّصِ المُؤمِنينَ الأخْيَار .
و مرتب گردانيدم آن را به مقدمه اى ، و بيست و سه فصل ، و خاتمه .
اميدوار از مكارم اخلاق برادران دينى و اخوان ايمانى چنانم كه اگر بر خطايى و سهوى در آن مطلع گردند ، به قلم عفو در اصلاح آن كوشيده ؛ زيرا كه تلاطم امواج هموم و تراكم افواج غموم از براى اين بنده محروم ، حواس باقى نگذارده ، وَ مِنَ اللّهِ الاسْتِعَانَةُ وَالتَّوفِيقُ فِى كُلِّ مَرْحَلَةٍ وطَريق .
و موشَّح گردانيدم آن را به نام نامى و اسم گرامى عالى جنابِ مقدَّسْ القاب ، فضايل و فواضل مآب ، حقايق و معارف آداب ، محامد و محاسن انتساب ، علامة العلماء الأطياب ، سلالة الفقهاء الأنجاب ، العالم العامل ، المؤيّد المسدّد ، و ^۱ الورع الزاهد ، المعزّز الممجّد ، جامع الخصال الرضيّة الروحانية ، متجمّع الأخلاق الحميدة