طلب لمؤلفه
دل مسكين من امروز سرورى داردگوئيا روشنى از پرتو نورى دارد
منعش از ناله روا نيست ميازاريدشجلوه ديده از آن روى كه شورى دارد
طور از نور تجلّى متلاشى گرديدموسى ار تاب نيارد چه قصورى دارد
راحت روح در آن لحظه بود كاين دل من۱در حريم حرم دوست حضورى دارد
اى خوش آن راه نوردى كه به سرمنزل دوستدر بيابان طلب راه عبورى دارد
دارد از سلطنت دوستى آن بنده خبر۲كه از اين دنيى دون منزل دورى دارد
بگشا روى نگارا و ببين كز هر سوخسته هجر تو۳اينك چه وفورى دارد
گو به شمع رخ خود تا كه نسوزد پر دل۴ور نه پروانه مسكين چه شعورى دارد
بعد از اين دست من و دامن سلطان نجفگر شفيعم شود آن شه چه قصورى دارد
نظرى سوى معلم بنما اى شه دينكه ز مهر تو به دل تابش نورى دارد
دست من گيرد اگر لطف تو دارم چه هراسمن از آن روز كه خود نفخه صورى دارد
فصل ششم : در شرح فقره سادسه از فقرات دعاى شريف
و آن نيز مشتمل است بر مناجاتى ، و دو تزيين ، و يك طلب :
مناجات
اى خدايى كه رحمتت عام استكار تو فضل و جود و انعام است
هر چه۵هستى دليل وحدت توستجمله آيات علم و قدرت توست
آفريدى به دست قدرت خويشهرچه باشد صلاح ، بى كم و بيش
بر فلك صورت مه و خورشيدشده از كلك صنعت تو پديد
آمد از علم و دانشت به عملشمس و مرّيخ و مشترى و زحل
گشته محكوم حُكمت اى قهّارهمه افلاك و ثابت و سيّار
كوه و دريا و ابر و آتش و بادمى دهد هر يك از وجود تو ياد
هر گياهى كه از زمين رويدوَحْدَهُ لا شَريكَ لَه گويد
در نيايد به وهم كس ذاتتآيتى نُه فلك ز آياتت
احداً سرمداً به حق رسولبه حق مرتضى به حق بتول
به حسين و حسن دو سبط جواننور چشمان [ و ] سرور مردان
هم به سجّاد و نور ديده اوباقر علم و برگزيده او
به امامى كه شد به حق ناطقجعفر بن محمد الصادق
به مناجات موسى جعفربه عبادات آن حميده سير
به غريب شهيد زهر جفامجتبى المرتضى امام رضا
به تقى و نقى و هم به حسنوالد ماجد امام زمن
به وجود وجود كل جهانصاحب العصر قاطع البرهان
كه به فضلت ز جرم ما بگذروز كرم از گناه ما بگذر
گر چه تقصير ما فراوان استليك چشمم به راه احسان است
اللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَ لُكَ مِنْ رَحْمَتِكَ بِأَوْسَعِها وَكُلُّ رَحْمَتِكَ واسِعَةٌ، اللّهُمَّ إِنِّي أَسْأَلُكَ بِرَحْمَتِكَ كُلِّها .
خداوند ! به درستى كه من سؤال مى كنم تو را به حق نيكى و احسان و روزى دادن و آمرزش بى پايان تو ، به فردى از آن كه از همه افراد كامل تر و گنجايشش بيشتر است ، يا سؤال مى كنم تو را در حالتى كه رو كننده ام به سوى مقصد خود به وسيله فرد اكمل و اوسع از رحمت تو ، و حال آن كه جميع افراد رحمت تو وسيع و همه مصاديق نيكى و احسان و رزق و غفران تو در وسعت بديع است . خداوندا ! به درستى كه من سؤال مى كنم تو را به حقّ جميع رحمت هاى تو كه اوسع از آنها رحمت وجود ميمنت نمود حضرت سيد المرسلين و رحمة للعالمين و رحمت واسعه آفرينش ائمه طاهرين و خلفاى راشدين اوست ، صلوات اللّه وسلامه عليه وعليهم أجمعين .
