يعنى فرمودند صادق آل محمد صلى الله عليه و آله وسلم كه : زيارت كنيد مردگان خود را ؛ زيرا كه ايشان به زيارت شما خشنود مى شوند و بايد [ هر ] كه از شما حاجتى داشته باشد ، طلب نمايد حاجت خود را از خدا نزد قبر پدر و مادر خود بعد از آن كه از براى ايشان دعا كرده باشد .
و از جمله اماكن بلكه اشرف آنها كه دعا در آن مستجاب مى شود نزد مرقد مطهر و مضجع منور جناب سيد الشهدا ـ سلام اللّه عليه و على الشهداء لديه ـ است ؛ زيرا كه روايت شده است كه خداوند عالم عوض قتل آن حضرت ، چهار خصلت به او عطا فرموده : جَعَلَ الشِّفَاءَ فِي تُرْبَتِهِ ، وَإجَابَةَ الدُّعَاءِ تَحْتَ قُبَّتِهِ ، وَالأَئِمَّةَ مِنْ ذُرِّيَّتِهِ ، وَأنْ لا تُعَدُّ أَيَّامُ زَائِرِيهِ مِنْ أَعْمَارِهِمْ^۱.
قرار داد خداوند عالم دواى هر دردى را در تربت او و استجابت دعا را در تحت قبه او و ائمه طاهرين را از ذريه او و اين كه روزهاى زيارت كنندگان او از عمرهاى ايشان محسوب نمى شود .
مروى است كه وقتى كاشف رموز دقايق حضرت امام جعفر صادق ـ صلوات اللّه وسلامه عليه ـ را درد چشمى عارض شد ، پس امر شد از آن جناب اين كه شخص را اجير كنند كه از براى آن جناب در تحت قبّه جناب سيد الشهدا ـ صلوات اللّه عليه ـ دعا كند كه خداوند عالم آن حضرت را شفا عطا فرمايد ، فخرج رجل من مواليه فوجد آخر على الباب ، پس بيرون رفت به جهت دعا كردن مردى از دوستان يا از غلامان آن حضرت پس آن مرد مرد ديگرى را يافت در نزد باب آن جناب ، پس آنچه را كه به آن مأمور شده بود از براى آن مرد حكايت نمود . آن مرد گفت : من هم مى آيم ، لكن مرا شبهه اى است و آن اين است كه حسين امام مفترض الطاعه بود و او هم مفترض الطاعه است ، پس باعث چيست كه بايد در آن جا از جهت وى استشفا نمود؟ پس آن مرد به سوى حضرت برگشت و آنچه رفيق او از براى او گفته بود از براى آن جناب نقل نمود . حضرت فرمودند كه : چنين است كه آن مرد گفته ، لكن آيا ندانسته است كه از براى خداى تعالى بقعه هايى است كه مستجاب مى شود در آنها دعا؟ فتلك البقعة