مى نمايد به آن ملكى كه در دوش چپ اوست اين كه : ننويس بر بنده من گناهى را مادامى كه در بند من است ، و وحى مى كند به آن ملكى كه در دوش راست اوست كه : ناله بنده مرا حسنه بنويس . و به درستى كه مرض پاك مى كند بدن را از گناه مثل آن كه كوره پاك مى كند چرك را از آهن ، و هرگاه كودك مريض شود ثواب او از براى پدر و مادر اوست ¹ .
قسم هفتم : اسبابى هستند كه راجع اند به حالات فعل داعى و آن مثل دعا كردن اوست در عقب نمازها ؛ فرمودند حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام كه حضرت رسول صلى الله عليه و آله وسلمفرمودند : كسى كه بجاى آورد از براى خدا نماز واجبى را ، پس از براى آن كس در عقب آن نماز دعايى است مستجاب .
ابن فحام مى گويد كه : حضرت امير عليه السلام را در خواب ديدم ، پس سؤال كردم آن جناب را از اين حديث فرمودند كه : اين حديث ، صحيح است : هرگاه فارغ شدى از نماز واجب پس بگو در حالتى كه در سجده مى باشى : اَلّلهُمَّ إنّي أَسْأَلُكَ بِحَقِّ مَنْ رَوَاهُ وَمَنْ رُوِيَ عَنْهُ ، صَلِّ عَلَى جَمَاعَتِهِمْ ، وَافْعَلْ بِي كَيْتَ وَكَيْتَ ² . و از حضرت امام جعفر صادق عليه السلام مروى است كه فرمودند : به درستى كه خداى تعالى واجب كرده است بر شما نماز را در دوست ترين وقت ها و گرامى ترين آنها به سوى خود ، پس سؤال نمائيد از خدا حوايج خود را در عقب نمازهاى واجب ³ . و نيز از حضرت اميرالمؤمنين عليه السلام مروى است كه فرمودند : لا يَنْتَقِلُ الْعَبْدُ مِن صَلاتِهِ حَتّى يَسْأَلَ اللّهَ الْجَنَّةَ وَيَسْتَجِيرَ بِهِ مِنَ النَّارِ ، وَأنْ يُزَوِّجَهُ الْحُورَ الْعِينَ ⁴ يعنى بايد بر نگردد بنده از نماز خود ـ يعنى از جايى كه نماز گزارده است بر نخيزد ـ تا اين كه بخواهد از خدا بهشت را و پناه برد به او از آتش جهنم و بخواهد از حق تعالى كه حور العين را به وى تزويج نمايد . و ابو حمزه ثمالى از حضرت امام محمد باقر عليه السلام كه گفت : شنيدم از آن حضرت