ـ و حكى لنا أنّ من الناس من ينسب هذا الكتاب إلى ابى محمّد الدعلجى، لاُنسه به و العمل به. ۱
ـ لم يعرف له إلاّ الكتاب الّذى بأيدى الناس فى تفسير الرؤيا، و هم يعزونه إلى ابى جعفر الكلينى، و ليس له. ۲
2 . كتابها/ نسخه هاى مبوّب
دفاتر مبوّب حديث، سير تدوين متون حديث امامى را از دفترهايى كه احاديث به گونه نامنظّم در آنها گردآمده بود (غيرمبوّب) به دفترهايى كه احاديث در آنها تبويب و تنظيم گرديده بود نشان مى دهد؛ چنان كه از عبارات نجاشى و شيخ طوسى پيداست، اين تبويبها در حوزه احكام فقهى (حلال و حرام) مورد اقبال بوده است. وجود دو نسخه مبوّب و غير مبوّب از يك كتاب، به نوعى مى تواند در حيطه اختلاف نسخه هاى يك اثر جاى گيرد، خاصه آن كه تفاوت و تعدّد طريق در روايت نسخه هاى مبوّب و غيرمبوّب ديده مى شود.
الف . الفهرست نجاشى:
له كتاب مبوّب فى الفرائض. ۳
ـ له كتاب مبّوب فى الحلال و الحرام. ۴
ـ ذكر بعض أصحابنا أنّ له كتابا مبوّبا فى الحلال و الحرام. ۵
ـ له كتاب فى الحلال و الحرام مبوّب. ۶
ـ كتاب فى الشرائع مبوّب. ۷
ـ ذكر بعض اصحابنا أنّه وقّع إليه كتاب القضايا لإسماعيل مبوّب. ۸
ـ له نسخة تشبه كتاب الحلبى مبوّبة كبيرة. ۹
ـ كتاب جامع فى أبواب الفقه. ۱۰
ـ و كتابه الجامع فى سائر أبواب الحلال و الحرام. ۱۱
1.همان، ص ۱۷، ش ۱۱ (ابراهيم بن محمّد المذارى).
2.همان، ص ۷۳، ش ۹۲ (احمد بن إصفهبد).
3.الفهرست، نجاشى، ص ۱۶۶، ش ۴۳۸ (رفاعة بن موسى).
4.همان، ص ۳۰۵، ش ۸۳۳ (غياث بن ابراهيم) و ص ۳۲۵، ش ۸۵۵ (محمّد بن على بن ابى شعبه الحلبى) و ص ۴۴۹، ش ۱۲۱۲ (يعقوب بن سالم الأحمر).
5.همان، ص ۱۵، ش ۱۲ (ابراهيم بن محمّد بن ابى يحيى).
6.همان، ص ۴۱۵، ش ۱۱۰۹ (مسعدة بن زياد الرَبَعى).
7.همان، ص ۴۳۱، ش ۱۱۵۹ (وُهيب بن حفص).
8.همان، ص ۲۶، ش ۴۷ (اسماعيل بن ابى خالد).
9.همان، ص ۳۶۶، ش ۹۹۰ (محمّد بن عبداللّه بن عمرو).
10.همان، ص ۲۵۰، ش ۶۵۶ (على بن ابى حمزه البطائنى).
11.همان، ص ۲۰۹، ش ۵۵۳ (ظريف بن ناصح).
