مى زند ، چرا نمى تواند خود از عدم حضور جاسوس آگاه باشد ؟
آوردن رواياتى كه دلالت بر تحريف قرآن دارد، نيز از ديگر مشكلات اين كتاب است كه در يك روايت امام عليه السلام آيه «يَسْتَعْجِلُ بِهَا الَّذِينَ لاَ يُؤْمِنُونَ بِهَا وَالَّذِينَ ءَامَنُواْ مُشْفِقُونَ مِنْهَا»^۱ را خطاب به مفضل اين چنين صحيح مى داند، «و يستعجل بها الذين آمنوا بها و الذين لا يؤمنون مشفقون منها». ^۲
تفسير، تأويل و ترجمه غلط و من در آوردى براى برخى از واژه ها از ديگر مشكلات محتوايى روايات اين كتاب است ؛ ترجمه هايى كه در هيچ يك از كتب لغت وجود نداشته و فقط در اين گونه روايات ، آن هم با اسناد بسيار ضعيف به امام معصوم منتسب شده است ؛ به عنوان مثال ، در روايتى كه منسوب به امام على عليه السلام شده است، وقتى او از پيامبر صلى الله عليه و آله درباره كلمه بتول ـ كه مشتركا لقب حضرت مريم عليهاالسلام و حضرت فاطمه عليهاالسلام قرار گرفته ـ مى پرسد، پيامبر صلى الله عليه و آله آن را چنين معنى مى كند:
البتول التى لم تر حمرة قطً أى لم تحض فإن الحيض مكروه فى بنات الأنبياء .^۳بتول يعنى زنى كه هيچ گاه خون حيض نمى بيند، زيرا حيض در دختران پيامبران امرى ناپسند است .
اين در حالى است كه واژه بتول كه ريشه قرآنى نيز دارد ^۴ ، از ريشه بَتل به معناى قطع گرفته شده است ^۵ و در معارف اسلامى به معناى «انقطاع الى اللّه » و چشم پوشى از دنيا به كار رفته است. ^۶
تناقض با مطالب مسلّم تاريخى ـ كه به گونه اى ناآگاهى جاعلان روايت را به اينگونه مطالب آشكار مى سازد ـ از ديگر اشكالات محتوايى است كه اين نوشته از آن رنج مى بَرَد.
از اين گونه موارد مى توانيم حضور هم زمان عباس و حمزه دو عموى پيامبر صلى الله عليه و آله در مراسم ازدواج حضرت فاطمه زهرا عليهاالسلام را مثال بياوريم ؛ ^۷ در حالى كه از نظر تاريخى حضور هم زمان آن دو در اين مراسم محال است ؛ زيرا طبق منابع معتبر تاريخى و روايى، اين ازدواج در سال اول يا دوم هجرت اتفاق افتاد ^۸ كه در آن زمان عباس در مدينه حضور نداشت و حضور او در مدينه بعد از فتح مكه در سال هشتم هجرت بود كه در آن زمان حمزه به علت شهادت در جنگ احد در سال سوم نمى توانسته