او ابتدا مى خواست آن را به همان شكل اصلى به چاپ رساند، ولى چون دسترسى به حروف چاپى عربى نداشت، نتوانست آن را به چاپ رساند و آن را به فرانسه ترجمه كرد؛ لكن پيش از چاپ آن درگذشت و آنتوان گالان در سال 1697م، آن را به چاپ رسانيد و در سال 1776م، در هلند تجديد چاپ شد. همچنين به زبان آلمانى نيز ترجمه شد. ۱
هربلو در مدخل حديث، رأيى را درباره حديث مسلمانان ارائه كرد كه شايد نخستين اظهارنظر مكتوب خاورشناسان درباره حديث به شمار مى رود. او حديث را با قصه و داستان يكى دانست و ريشه احاديث را تلمود برشمرد. ۲
2 ـ 2 . ماتيوز (؟) ۳ ـ ۴ خاورشناس انگليسى
نجيب عقيقى در شرح حال وى تنها از دو اثر او به نام ايمان العرب و كتاب هايى در زمينه خاور نزديك ياد مى كند و اطلاع ديگرى حتى از ولادت و وفات وى را ذكر نكرده است؛ ۵ اما پوفان مولر مى نويسد كه او ترجمه مصابيح السنة را در سال هاى 1809 ـ 1810م، به زبان انگليسى در كلكته منتشر كرده است. تا سال ها اين نخستين ترجمه كتاب حديث به زبان هاى لاتين به شمار مى رفت. ۶
3 ـ 2 . شپرنگر، آلويس (1813 ـ 1893م) خاروشناس اتريشى ۷
او خاورشناس مشهور اتريشى است كه در كتابشناسى و تاريخ و جغرافياى ممالك اسلامى تخصّص داشته و بر بيست و پنج زبان مسلّط بوده است. تحصيلات او در اينسبورك، وين، پاريس و هلند به انجام رسيد و از دوران جوانى اوقات خود را به مطالعات اسلام شناسى و آسيايى اختصاص داد و نيز درباره مشرق زمين و ادبيات آن اطلاعات زيادى به دست آورد.
در سال 1840م، براى مطالعه نسخه هاى خطّى به ليدن رفت و در آنجا بود كه با تحصيل طب و گذراندن پايان نامه تحصيلى به عنوان اصول پزشكى عربى در دوران خلفا ۸ به اخذ دكترى در طب نايل شد و در 1838م، تبعه انگليس گرديد و شركت هند شرقى او را به عنوان پزشك به هند فرستاد. وى در آنجا به نسخه هاى خطى بسيارى مربوط به فرهنگ اسلامى دست يافت و آنها را خريدارى كرد و تعدادى را با چاپ سنگى انتشار داد. پس از چندى به سمت رئيس دانشكده اسلامى دهلى منصوب شد و علاوه بر آن، مترجم زبان فارسى گرديد.
1.همان، ج۱، ص۱۵۹؛ دايرة المعارف مستشرقان، ص۷۰۹ ـ ۷۱۱.
2.مجلة مركز بحوث السنة والسيرة، ش۸ ، ص۷۰.
3.با توجّه به اين كه ترجمه وى در سال هاى ۱۸۰۹ و ۱۸۱۰م، به چاپ رسيد، بايد تولد وى در نيمه دوم قرن هيجدهم باشد.
4.MATTHEWS,B
5.المستشرقون، ج۲، ص۶۸ .
6.مجلة مركز بحوث السنة والسيرة، ش۵ ، ص۴۵۱ ـ ۴۵۲.
7.Sprenger, Al
8.De Originbus medicinae arabicae sub caliphatu (۱۸۴۰).
