ان رجلاً اتى اميرالمؤمنين على بن ابى طالب عليه السلام ، فقال: يا اميرالمؤمنين! إنّى شككت فى كتاب اللّه المنزّل: قال له على عليه السلام : ... و كيف شككت فى كتاب اللّه المنزل؟ قال: لأنّى وجدت الكتاب يكذّب بعضه بعضا، فكيف لا اشك فيه. فقال على بن ابى طالب: ان كتاب اللّه ليصدّق بعضه بعضا و لا يكذّب بعضه بعضا و لكنك لم تزرق عقلاً تنتفع به. ^۱

در اين روايت، سخن از ترديد در كتاب خدا و تكذيب برخى از آيات قرآن به آيات ديگر آمده است؛ برخلاف روايت پيشين كه از نظر تاريخى متقدم بر خبر امام باقر عليه السلام است، اما به لحاظ نقل پس از پنجاه سال پس از برقى در منابع حديثى ذكر شده است. نكته جالب توجه آن كه حضرت عامل اين بدگمانى را بى اطلاعى از محتواى كتاب و نداشتن عقلانيتى مى داند كه بتواند از آن براى فهم قرآن بهره ببرد. نكته توضيح مى تواند فاصله ميان امام على و امام باقر و امام صادق عليهم السلام باشد.

۷.صدوق در كتاب معانى الاخبار نيز روايتى قريب به مضمون خبر پنجم از امام صادق عليه السلام نقل مى كند كه فرمود:قال لى ابى ـ عليه السلام ـ: ماضرب رجل القرآن بعضه ببعض إلاّ كفر. ^۲

شيخ صدوق، در ذيل اين روايت، كلامى از استاد خود محمّد بن حسن بن وليد نقل مى كند كه بعدا آن را توضيح مى دهيم.

۸.در رساله محكم و متشابه، منسوب به سيد مرتضى، به نقل از محمّد بن ابراهيم نعمانى (م ح ۳۴۲ق) در كتاب تفسيرش از امام صادق نقل مى كند كه امت اسلامى پس از پيامبر منحرف شدند. آن گاه، حضرت دليل انحراف را اين چنين توصيف مى كند:و ذلك انهم ضربوا بعض القرآن ببعض، و احتجوا بالمنسوخ و هم يظنون انه الناسخ و احتجوا بالمتشابه، و هم يرون انه المحكم، و احتجوا بالخاص و هم يقدّرون انّه العام، و احتجوا بأول الآية، و تركوا السبب فى تأويلها، و لم ينظروا الى ما يفتح الكلام و الى ما يختمه، و لم يعرفوا موارده و مصادره، إذ لم يأخذوه عن اهله، فضّلوا و أضلّوا. ^۳

۹.در الكافى، از عن قاسم بن سليمان، از حضرت صادق عليه السلام آمده است:ما ضرب رجل القرآن بعضه ببعض إلاّ كفر.

۰.در روايتى ديگر از طريق على بن ابراهيم نيز در كتاب فضل القرآن آمده است:ما ضرب رجل القرآن بعضه ببعض إلاّ كفر. ^۴

۱۰.در تفسير العياشى نيز اين روايت، از عمر بن سليمان، از امام صادق عليه السلام نقل شده است: