2. مدرسه علوى، مورخ 1055ق،
3. مرعشى، مورخ 1070ق.
اين كتاب، پيش از اين، چندين بار به چاپ رسيده است.
1. تهران، 1377ق، ضمن مجموعه اى كه اين كتاب سومين قسمت آن است و آية اللّه بروجردى بر آن مقدمه اى نوشته است.
2. هند، و تعداد روايات آن 409 حديث است. ^۱
3. طب النبى، ابوالعباس جعفر المستغفرى (م 432ق)، نجف: المكتبة الحيدرية، 1385ق /1965م.
علاّمه مجلسى اين رساله را در بحارالأنوار، ج59 ، ص290 ـ 301 به صورت كامل آورده است.
اين اثر از حجمى اندك برخوردار است و صفحات 10 ـ 34 كتاب را به خود اختصاص داده است. كتاب با مقدمه آقاى محمد مهدى خرسان در پنج صفحه آغاز مى شود. و دو نوشته ديگر ضميمه كتاب، به نام هاى اول جامعة و آخر رسول، از شهيد پاك نژاد و لماذا اخترت الدين الاسلامى، از احمد امين نجفى، به چاپ رسيده است.
بخش اصلى كتاب ـ كه همان روايات طب النبوى است ـ 24 صفحه بوده و تعداد روايت هاى آن 157 حديث است.
روايت ها بدون تخريج و با حذف اسناد و بدون تبويب موضوعى ذكر شده است. مقدمه نويس نيز اشاره اى به نسخه ها و چگونگى چاپ اين اثر ندارد و تنها ترغيب خواجه نصير طوسى به خواندن اين كتاب و سخن علامه مجلسى را درباره اين اثر از بحارالأنوار نقل مى كند.
از اين اثر شانزده نسخه خطى در كتابخانه هاى ايران موجود است كه فهرست آنها چنين است:
1. كتابخانه فيضيه، 1995، مورخ 971ق،
2. استادى، فهرست 160نسخه خطى، ص56 ، ش2، مورخ 1082ق،
3. كتابخانه آستان قدس رضوى، ش6779 ، مورخ 1084ق،
4. كتابخانه آستان قدس رضوى، مورخ1070ق،
5. كتابخانه مسجد اعظم، قرن 11،
6. كتابخانه ملك، قرن 11،
از سه نسخه اخير به نام طب النبى ابوالوزير بن احمد ابهرى ياد كرده اند، ولى همان كتاب المستغفرى است.
7. كتابخانه دارالحديث، ش 5/147/7 ج/2ط،