8. كتابخانه آية اللّه مرعشى، ش 2644،
9. كتابخانه آستان قدس رضوى، ش 9779،
10. كتابخانه آستانه حضرت معصومه، ش5861 ،
11. كتابخانه آية اللّه گلپايگانى، ش 137/29/5797 ،
12. كتابخانه آية اللّه گلپايگانى، ش 127/17/3347، كتابت 1285ق،
13. كتابخانه آية اللّه گلپايگانى، ش 127/9/1587، كتابت 1304ق،
14. كتابخانه آية اللّه گلپايگانى، ش 184/27/5514 ، قرن 11،
15. كتابخانه شخصى جواد شريف در شهرستان خوى، ش 24،
16. كتابخانه ملى، ش 1380/4، قرن 11.
از اين كتاب دو ترجمه به زبان فارسى منتشر شده است؛ يكى ترجمه سيد محمود موسوى زرندى، كه در سال 1328ش، به چاپ رسيده است و ديگرى ترجمه محمود مراغى كه به سال 1379، منتشر شده است.
همچنين در سال هاى 1281، 1293، 1304 و 1318ق، در قطع هاى رقعى و جيبى به صورت سنگى به چاپ رسيده است. ^۱
5 . طب الائمة، سيد عبداللّه شبر (1188 ـ 1242ق)، بيروت: الارشاد للطباعة والنشر.
مرحوم شبر با اعتقاد به اين كه پزشكى ريشه در وحى دارد و بايد بدان رو آورد، روايات مربوط به پزشكى و داروها را از پيامبر و ائمه در اين كتاب گردآورده است. كتاب داراى ساختار مرتبط نيست بلكه با عنوان باب و روايت تفكيك شده. هيچگونه توضيحى از سوى مؤلف درباره روايات به ثبت نرسيده، ضمن آن كه مصدر روُايات و نيز سلسله روات و اسناد ذكر نشده است. ^۲

ب. مصادر اهل سنت

مصادر اهل سنت كه بخشى از آنها به روايات پزشكى اختصاص دارند، عبارت اند از:
1. صحيح البخارى (2561)، 120 حديث ، كتاب الطب ج7، ص2، كتاب المرض و الطب، ج7، ص11، ^۳
2. صحيح مسلم (261ق)، ج7، ص13، ^۴