گرفته اند مى نويسم [به نقل از :] كتاب «الفيض القدسى».
1 ـ سيد نعمت اللّه جزايرى .
2 ـ مير محمّد صالح بن عبدالواسع خاتون آبادى، شوهر دختر علاّمه مجلسى.
3 ـ مير محمّد حسين بن مير محمّد صالح.
4 ـ ملاّ حاج محمّد بن على اردبيلى، مؤلّف كتاب «جامع الرواة».
5 ـ ميرزا عبداللّه ، مشهور به افندى، پسر عيسى بن محمّد صالح جيرانى تبريزى الاصل و اصفهانى المسكن، صاحب كتاب «رياض العلماء» در ده مجلّد.
6 ـ ملاّ ابوالحسن بن محمّد طاهر فتونى نباطى عاملى اصفهانى غروى.
7 ـ ميرزا علاءالدين محمّد گلستانه، صاحِب دو شرح بر نهج البلاغه.
8 ـ حاج محمّد طاهر بن حاج مقصود على اصفهانى.
9 ـ محمّد قاسم بن محمّد رضا هزار جريبى.
10 ـ شيخ محمّد اكمل. اين، پدر آقا باقر اصفهانى، معروف به بهبهانى است.
11 ـ ملاّ محمّد رفيع بن فرج جيلانى، معروف به ملاّ رفيعا، مجاور مشهد رضوى كه از اعاجيب روز گار بوده .
12 ـ شيخ سليمان بن عبداللّه ماحوزى بحرانى، متوفّا به سال 1127 .
13 ـ شيخ احمد بن شيخ محمّد بن يوسف خطّى بحرانى.
14 ـ شيخ محمّد بن يوسف بن على كنبار نعيمى بلادى كه در 1131 در بحرين به دست خوارج شهيد شده (در الفيض القدسى، بلادرى به اشتباه چاپ شده).
15 ـ ملاّ مسيح الدين محمّد شيرازى.