دعاى شريف و نامدار كميل، از برجسته ترين دعاهاى شناخته شده و رايج در ميان شيعيان و دربردارنده بخشى از مناجات ها و نيايش هاى عارفانه امام على عليه السلام است كه از سوى آن حضرت، املا و به دست صحابى ارجمندش، «كميل بن زياد نخعى» نگاشته شده است.
در عين حال، اين دعا نيز در روند عمومى نقل حديث و فراز و نشيب هايى كه بر سر راه آن بوده، از برخى آسيب ها در امان نمانده است و به نوعى، «حديث معلَّل» شده است.
اين مقاله در صدد است با پرداختن به فقره اى از دعاى ياد شده، نارسايى منعكس در آن و نيز راهكار برون رفت از آن را بررسى كند.