در اين شيوه، استاد احاديثى را به كمك حافظه وياكتاب خويش در مجالس متعدد براى شاگردانش املا مى كرد و آنان نيز معمولاً پيش از آغاز هر جلسه گزارشى از مكان وزمان برپايى مجلس ذكر كردند. از اين گونه گزارش ها در الأمالى شيخ صدوق مى توان دريافت كه شيخ صدوق، طى 97 جلسه توانسته است 1049 حديث را براى طالبان حديث املا كند. اين مجالس، بيشتر در رى، نيشابور و مشهدالرضا عليه السلام بين 18 رجب 367 تا 19 شعبان 368ق، داير بوده است. جلسات شيخ صدوق در روزهاى سه شنبه و جمعه هر هفته برپا مى شده است.
ح. سبك ادعيه و مزارنويسى
بيشتر مؤلفان شيعه وبرخى از مؤلفان سنّى نسبت به نگارش مجموعه هايى كه حاوى ادعيه و ارتباط با خدا باشد، همت گماشته اند. اين مجموعه ها بيشتر مأثور بوده و دعاهاى آن از جانب معصومان عليهم السلامبه دست ما رسيده است؛ مانند: الدعوات از محمد بن مسعود عياشى، النجاة فى الدعوات عن الفقيه از على القمى، الدعوات عن زين العابدين، اثر سيد ابوالقاسم زيد بن اسحاق جعفرى، ادعية الموقف از شيخ صدوق و الذِّكر، اثر سعدبن عبداللّه اشعرى.
از همان قرون اوليه كه اين سيره متداول بوده، شيعيان، غير از كتاب هاى ادعيه، كتاب هايى را هم در موضوع فضايل زيارت، زيارت اهل بيت عليهم السلام و ... جمع آورى نمودند كه به مزار شهرت يافته است.
جعفر بن محمّد بن قولويه قمى (م 368ق) با تدوين كامل الزيارات، محمّد بن احمد بن داود قمى (م 368) با تدوين المزار الكبير، شيخ صدوق (م 381ق) با نگارش الدعاء و المزار، شيخ مفيد (م 413ق) با تدوين المزار و شيخ طوسى (م 460ق) با گردآورى مصباح المتهجد از پيشكسوتان اين سبك هستند.
خ. سيره نگارى و مقتل نويسى
اين شيوه نيز از روش هاى نگارشى است كه در اين قرن ها شكوفا شد. نصر بن مزاحم منقرى (م 212ق)، ابن هلال ثقفى (م 283ق)، احمد بن اسحاق يعقوبى (زنده در 292)، ابن اعثم كوفى (م 314ق)، شيخ مفيد (م 413ق) از تلاشگران اين سبك هستند. در اين ميان مى توان از كتاب هاى الجمل، صفين و مقتل الحسين، اثر نصر بن مزاحم و الارشاد و الجمل از آثار شيخ مفيد ياد كرد.
3 ـ 1. مرحله فترت و ركود «حدود قرون 10 ـ 5»
از آنجا كه سبك هاى مختلف ومتنوعى در مرحله قبل پديد آمده بود، در اين مرحله بيشتر نويسندگان در همان چارچوب هاى تعيين شده قبلى گام برداشتند. بنابراين، ما كمتر شاهد پيدايش سبك هاى جديد هستيم.
البته در اين دوران نسبتا طولانى فعاليت هايى را مى توان ديد كه در خدمت حديث و علوم حديث