اخروى الگوى شما هستم. ^۱
خود ايشان فرمود:
انّى ظننت ظنّا فلا تؤاخذونى بالظن ولكن اذا حدثتكم عن اللّه شيئا فخذوا به، انتم اعلم بدنياكم؛من گمان مى كنم پس به گمان من عمل نكنيد، بلكه هرگاه از خداوند سخنى را براى شما بازگو كردم، بدان عمل كنيد. شما به دنياى تان آگاه تريد.^۲
طبق اين ديدگاه، اساسا مخالفت سخن پيامبر اكرم با دستاوردهاى دانش بشرى در زمينه اين روايت و نيز كليه روايت هايى كه ناظر به امور دنياست، دليل بر مجعول بودن آن روايات نيست؛ زيرا حوزه وحيانى بودن سخن پيامبر و عدم رهيافت خطا در آن، منحصر به امور عقباست، نه دنيا. طبق اين ديدگاه، پيامبر مردم را در دنياى خود داناتر از خويش مى رداند.

نقد ديدگاه چهارم

چنين نگرشى ـ كه ميان اهل سنّت متداول است ـ از نظر مبانى كلامى شيعه باطل است؛ زيرا:
اولاً. آيه شريفه «لَّقَدْ كَانَ لَكُمْ فِى رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ»؛^۳ قطعا براى شما رسول خدا سرمشقى نيكوست»، اطلاق دارد و امور دنيا از آن استثنا نشده است؛ چنان كه آيه شريفه «وَ مَا يَنطِقُ عَنِ الْهَوَى * إِنْ هُوَ إِلاَّ وَحْىٌ يُوحَى»؛^۴ و از سر هوس سخن نمى گويد. اين سخن به جز وحى اى كه وحى مى شود نيست»، مطلق بوده و تمام سخنان رسول اكرم صلى الله عليه و آله وسلم را در برمى گيرد و آن را وحيانى مى شناسد.
ثانيا. فلسفه بعثت پيامبران، همان گونه كه اصلاح آخرت مردم را در برمى گيرد، اصلاح امور دنيا را نيز شامل مى گردد.
قرآن نيز اجراى قسط و عدالت اجتماعى را از اهداف پيامبران عليه السلام برشمرده است و بهسازى دنيا در كنار آخرت، شعار قرآنى است.
«رَبَّنَآ ءَاتِنَا فِى الدُّنْيَا حَسَنَةً وَفِى الْأَخِرَةِ حَسَنَةً»؛^۵پروردگارا! دراين دنيا به ما نيكى و در آخرت [نيز] نيكى عطا كن.
و تشكيل حكومت و به دست گرفتن زمام امور مردم و كارهايى از قبيل عزل و نصب، صلح و جنگ، قضاوت در مرافعات و ده ها امور ديگر ـ كه تماما به دنياى مردم ناظر است ـ جزء اهداف گريزناپذير پيامبران و رسول اكرم صلى الله عليه و آله وسلم بوده است. آيا حكومت دارى، قضاوت در مرافعات، عزل