او بسيارى از كتب شرقى را به غرب آورد. ^۱
از آثار وى دو كتاب به چاپ رسيده است:
1. الجامع تفسير القرآن، لعبداللّه بن وهب بن مسلم (125 ـ 197) به روايت سحنون،
اين كتاب در سه جلد توسط انتشارات دارالغرب الاسلامى به چاپ رسيده است.
2. المدونة الكبرى للامام مالك بن انس (م 179ق) به روايت سحنون.
اين كتاب سماعات ابن القاسم از مالك است كه وقتى سحنون از او مى پرسيد، آنها را در جواب مى گفت. سحنون علاوه بر جمع آنها اضافاتى را از الموطأ و سماعات خود از شيوخش نيز بر آن افزوده است. المدونة دومين كتاب مذهب مالكى پس از الموطأ است و محور شروح و تعليقات بسيار قرار گرفته است. ^۲ اين كتاب در پنج جلد توسط دارالكتب العلمية در بيروت به چاپ رسيده است.

3. بقى بن مخلد قرطبى (201 ـ 276ق)

وى در قرطبه زاده شد. نخست، نزد محمد بن عيسى معافرى، معروف به اعشى (م 221ق) دانش آموخت و در حدود سال هاى 226ق، به مصر رفت و پس از آن وارد كوفه شد. در اين سفر حدود بيست سال در شرق ماند. سفر دوم او به شرق چهارده سال به طول انجاميد و در سال 273ق، به اندلس بازگشت.
وى در سفرهاى خود در مصر، شام، كوفه و بغداد حضور يافت و برخى مدعى شده اند كه به خراسان و همدان نيز رفت، ولى ذهبى اين مطلب را انكار كرده است. ^۳
بقى بن مخلد از 248 نفر حديث فراگرفت كه نام 62 نفر آنان در مصادر ذكر شده است. ^۴
نام شانزده نفر از شاگردان وى نيز در كتب تراجم مذكور است.
آثار حديثى وى عبارت اند از:
1. التفسير الكبير، ابن حزم گفته است:
هو الكتاب الذى أقطع قطعا لا أستثنى فيه انه لم يولف فى الاسلام مثله ولا تفسير محمد بن جرير الطبرى و لاغيره.
2. المسند الكبير، كه در ادامه بدان خواهيم پرداخت.
3. مصنف فى فتاوى الصحابة والتابعين و من دونهم.
4. ما روى فى الحوض والكوثر، اين اثر به تازگى به چاپ رسيده است. ^۵