ورود رزمندگان جنگ بدر به بهشت» و «غفران گناهان آنان» و «اعطاى آزادى عمل به آنها از سوى خداوند براى انجام هر رفتار و كردارى» است ^۱ و رواياتى كه حاوى «نهى پيامبر از سبّ اصحاب خويش» و «بلند و غير قابل دسترسى معرفى كردن جايگاه و شأن صحابه» است ^۲ نيز از اين قبيل اند.
اين دسته از روايات به صراحت با آيات متعددى از قرآن كريم ـ كه به حسابرسى دقيق از اعمال خوب و بد هر فرد و دورى از هر گونه جانبدارى در اين امر اشاره دارند ـ ناسازگارند؛ ^۳ چنان كه با ديگر روايات منقول از پيامبر صلى الله عليه و آله وسلم ـ كه وى در ضمن آنها اصحاب، نزديكان و خويشان خود را به انجام اعمال صالح توصيه مى كند و از آنها مى خواهد تا با انجام اعمال شايسته نجات خويش را در روز قيامت از آتش خشم و غضب الهى ـ تضمين كنند ناسازگارند. ^۴ و از ديگرسو، با رواياتى كه بر جهنمى و معذَّب بودن برخى از صحابه پيامبر صلى الله عليه و آله وسلمدلالت دارند، در تضادند. ^۵

ج) روايات جعلى درباره امام على عليه السلام

على بن ابى طالب عليه السلام از اهل بيت پيغمبر صلى الله عليه و آله وسلم و در رأس آنان است؛ خاندانى كه خداوند رجس و پليدى را از آنها دور و آنان را پاك و پيراسته كرده است. بر اين اساس، شخصيت برجسته و بى نظير على بن ابى طالب تاب و تحمل استناد هرگونه سخن يا كردار ناصواب را به وى ندارد و كسى را ياراى مشوه ساختن خورشيد وجودش نيست؛ او پيوسته ملازم حق بوده و جز حق بر زبان نياورده و جز طريق حق را نپوييده؛ او قرين قرآن بوده و قرآن همراه با وى؛ او جان پيغمبر بوده و نفْسِ وى. پس سزوار نيست گفتار يا كردارى را كه حاكى از اين مقام منيع نيست، به وى نسبت دهيم و شايسته نيست به او نيز چون ديگران بنگريم. ^۶ با تأمل در تفسير فى ظلال القرآن نمايان مى گردد كه، با تأسف بسيار، اين تفسير پر ارج به پاره اى از سخنان ناصواب و خالى از حقيقت درباره على عليه السلام ، اين حقيقت مجسَّم و مسلَّم هماره تاريخ، آميخته گرديده است. اينك به مواردى اشاره مى رود:

على عليه السلام شراب مى نوشد!!!

سيد قطب درباره سبب نزول آيه: «يَـا أَيُّهَا الَّذِينَ ءَامَنُواْ لاَ تَقْرَبُواْ الصَّلَوةَ وَأَنتُمْ سُكَـارَى» ، ^۷ به دو