فعاليت و تعامل مكاتب حديثى امرى است كه از ديرباز در رونق و اعتلاى حديث پژوهى نقش بسزايى داشته است. گاه، اين تعامل و ارتباط به حدى عميق و وثيق مى گردد كه نشانه هاى تأثيرپذيرى در رويكردهاى حديثى و آراى روايى بارز مى گردد.
از ميان مكاتب، دو مكتب رى و بغداد به سبب نقش مهم و بنيادين در تقويت حديث شيعه، هر كدام به تنهايى از اهميت بسزايى برخوردارند و به خاطر همين موقعيت، تعامل اين دو مكتب و تبيين حدود تأثير و تأثر آن دو مى تواند يك محقق حديث پژوه را در اخذ آراى حديثى يارى رساند. در اين نوشتار ما برآنيم تا تعامل رجالى اين دو مكتب را بررسى كنيم.