مى آيد. ۱ وى طرق كوفى كتاب هاى منتقل شده به قم و كتاب هايى را كه اصلاً به قم منتقل نشده اند، به همراه مى آورد. احمد بن محمد بن صلت اهوازى ۲ از او بسيارى از كتب را نقل مى كند و چنان كه گفته اند، وى اجازه نقل تمامى روايات و كتب ابن عقده را از او گرفته است. ۳ هارون بن موسى تلعكبرى ۴ نيز از ديگر مشايخ بغدادى است كه كتبى را از ابن عقده نقل مى كند.
برخى از شيوخ نجاشى، چون محمد بن جعفر بن محمد بن هارون بن فروة بن ناجية بن مالك تميمى نحوى، معروف به ابن نجّار و محمد بن عبداللّه بن حسين جعفى، كوفيانى هستند كه به بغداد آمده و تحديث كرده اند. اينان از ابن عقده، محدّث و حافظ بلند مرتبه كوفى، كتب بسيارى را اجازه گرفته ۵ و در بغداد پراكنده اند. برخى ديگر از مشايخ نجاشى و شيخ طوسى ـ كه اهل و ساكن بغدادند ـ ظاهرا به كوفه رفته و از محضر بزرگان كوفه بهره برده اند، مانند احمد بن عبداللّه بن عبدون. ابن عبدون با كوفه ارتباط دارد و از طريق على بن محمد بن عبيد بن زبير كوفى، معروف بن ابن زبير، به نقل كتب مى پردازد. ۶ نجاشى به ملاقات او با ابن زبير تصريح مى كند. ۷
1.تاريخ بغداد، ص۲۱۸.
2.الفهرست، ص۹، ش۱؛ ص۱۱، ش۴؛ ص۲۶، ش۳۰؛ ص۴۵ ـ ۴۶، ش۶۱ ؛ ص۴۷، ش۶۲ ؛ ص۱۴۹، ش۲۲۸؛ ص۲۰۲، ش۳۰۱؛ ص۲۰۴، ش۳۰۵؛ ص۲۱۸، ش۳۲۱؛ص۳۵۵، ش۵۶۱ ؛ ص۳۸۱، ش۵۸۶ ؛ ص۴۶۳، ش۷۳۷؛ ص۵۰۶ ، ش۸۰۳ ؛ رجال النجاشى، ص۲۲، ش۳۱؛ ص۲۸، ش۵۴ ؛ ص۳۷، ش۷۳؛ ص۴۷، ش۹۵؛ ص۵۱ ، ش۱۱۴؛ ص۵۵ ، ش۱۲۴؛ ص۱۱۱، ش۲۸۴؛ ص۱۱۴ ۱۱۳، ش۲۹۲؛ ص۱۱۵، ش۲۹۵؛ ص۱۱۹، ش۳۰۴؛ ص۱۲۴ ـ ۱۲۵، ش۳۲۰؛ ص۱۲۹، ش۳۳۲؛ ص۱۳۱، ش۳۳۷؛ ص۱۳۷، ش۳۵۲؛ ص۱۳۹، ش۳۶۰؛ ص۱۴۴، ش۳۷۲؛ ص۱۴۴، ش۳۷۳؛ ص۱۵۳، ش۴۰۳؛ ص۱۵۴، ش۴۰۵؛ ص۱۵۴، ش۴۰۷؛ ص۱۵۵، ش۴۰۹؛ ص۱۵۸، ش۴۱۷؛ ص۱۶۴، ش۴۳۲؛ ص۱۷۱، ش۴۵۰؛ ص۱۷۲، ش۴۵۲؛ ص۱۷۹ ـ ۱۸۰، ش۴۷۲؛ ص۲۰۷، ش۵۴۹ ؛ ص۲۳۸، ش۶۳۲ ؛ ص۲۵۲، ش۶۶۳ ؛ ص۲۵۵، ش۶۶۷ ؛ ص۲۸۳، ش۷۵۲؛ ص۲۹۵، ش۸۰۰ ؛ ص۳۲۷، ش۸۸۷ ؛ ص۳۵۶، ش۹۵۲؛ص۳۵۹، ش۹۶۵؛ ص۳۶۰، ش۹۶۷؛ ص۳۶۱، ش۹۶۸؛ ص۳۶۷، ش۹۹۴؛ ص۴۰۹، ش۱۰۹۰؛ ص۴۱۰، ش۱۰۹۳؛ ص۴۱۷، ش۱۱۱۳؛ ص۴۱۷، ش۱۱۱۵؛ ص۴۱۸، ش۱۱۱۸؛ ص۴۲۱، ش۱۱۲۶؛ ص۴۲۲، ش۱۱۳۱؛ ص۴۲۸، ش۱۱۴۸؛ ص۴۴۳، ش۱۱۹۷؛ ص۴۴۶، ش۱۲۰۷؛ ص۴۴۸، ش۱۲۱۱؛ ص۴۴۹، ش۱۲۱۲.
3.الفهرست، ص۶۹ ، ش۸۶ .
4.الفهرست، ص۱۴، ش۷؛ ص۲۳، ش۲۴؛ ص۲۸، ش۳۲؛ ص۴۸، ش۶۲ ؛ ص۵۸ ، ش۷۱؛ ص۵۹ ، ش۷۲؛ ص۹۶، ش۱۲۹؛ ص۱۲۳ ۱۲۲، ش۱۶۲؛ ص۱۳۴، ش۱۹۴؛ ص۱۴۱، ش۲۰۵، كتاب طريق قمى هم دارد؛ ص۱۶۹، ش۲۶۴؛ ص۱۸۶، ش۲۸۸؛ ص۲۴۲، ش۳۵۶؛ كتاب طريق قمى نيز دارد؛ ص۲۷۲، ش۳۹۱؛ كتاب از طريق ابن ابى جيد هم نقل شده كه سلسله سند آن متشكل از قميان است، ص۵۳۷ ، ش۸۷۵ ؛ رجال النجاشى، ص۱۳، ش۸ ؛ ص۱۸، ش۱۹؛ ص۲۶، ش۴۹؛ ص۵۰ ، ش۱۰۷؛ ص۷۹، ش۱۸۹؛ ص۸۱ ، ش۱۹۴؛ ص۱۶۵، ش۴۳۳؛ ص۱۷۱، ش۴۴۸؛ ص۲۵۰، ش۶۵۷ ؛ ص۲۵۲، ش۶۶۳ ؛ ص۲۵۹، ش۶۷۶ ؛ ص۲۸۲، ش۷۵۰.
5.همان، ص۳۶، ش۴۵؛ ص۸۳ ، ش۱۰۶؛ ص۱۴۹، ش۲۲۹؛ ص۱۶۷، ش۲۶۱؛ ص۱۷۵، ش۲۷۱؛ ص۲۳۱، ش۳۴۹؛ ص۲۸۱، ش۴۱۴، ص۲۹۰، ش۴۳۴؛ اين كتاب سه طريق قمى هم دارد؛ ص۳۱۶، ش۴۸۶؛ ص۳۱۶، ش۴۸۶؛ ص۳۲۸، ش۵۱۰ ؛ ص۵۴۳ ، ش۸۹۶ . تلعكبرى را مى توان حلقه واسط مكتب بغداد و خراسان نيز انگاشت؛ زيرا كتب حيدر بن نعيم سمرقندى و كتاب رجال الكشى از طريق او به مشايخ شيخ طوسى رسيده است. همان، ص۱۶۷، ش۲۵۹؛ ص۴۰۳، ش۶۱۵ .
6.نقل هاى ابن نجار از ابن عقده: رجال النجاشى،ص۶، ش۱؛ اين كتاب به تصريح نجاشى دو نسخه كوفى دارد كه نسخه ابن عقده كامل تر است؛ ص ۷، ش۲؛ ص ۱۳، ش۸، كتاب دو روايت كوفى و يك روايت قمى دارد؛ ص۱۵، ش۱۲؛ ص ۲۰، ش ۲۷؛ ص ۲۸، ش۵۳؛ ص ۵۳، ش۱۱۷؛ ص ۵۳، ش۱۱۷؛ ص ۵۳، ش۱۱۹؛ ص ۹۱، ش ۲۲۷؛ ص ۱۱۱، ش ۲۸۱؛ ص ۱۲۷، ش۳۲۸؛ ص ۱۴۲ ۱۴۳، ش۳۷۰؛ ص ۱۸۱، ش ۴۷۸؛ ص ۱۹۱، ش ۵۱۱؛ ص ۲۳۵، ش ۶۲۱؛ ص ۲۴۵، ش ۶۴۴؛ ص ۲۵۰، ش ۶۵۶؛ ص ۲۵۹، ش۶۷۶؛ ص ۲۷۳، ش ۷۱۴؛ ص ۲۷۸، ش ۷۲۹؛ ص ۲۸۰، ش ۷۴۱؛ ص ۲۸۱، ش۷۴۵؛ ص ۲۸۶، ش ۷۶۲؛ ص ۲۸۸، ش ۷۶۹؛ ص ۳۰۳، ش۸۲۶؛ ص ۳۰۸، ش ۸۴۱؛ ص ۳۰۸، ش ۸۴۱؛ ص ۳۰۸، ش ۸۴۲؛ ص ۳۱۷، ش ۸۶۹؛ ص ۳۱۹، ش ۸۷۳؛ ص ۳۲۳، ش ۸۸۰؛ ص ۳۲۵، ش ۸۸۵؛ ص ۳۲۹، ش ۸۹۰؛ ص ۳۳۲، ش ۸۹۴؛ كتاب الدلائل ابوسمينه با اين سند است، امّا دو كتابِ تفسير عمّ يتساءلون و كتاب الاداب او، طريقى قمى دارند؛ ص ۳۴۰، ش ۹۱۱؛ ص ۳۵۰، ش۹۴۳؛ ص ۳۶۶، ش ۹۹۱؛ ص ۳۶۹ ، ش ۱۰۰۴؛ ص ۴۱۱، ش ۱۰۹۶؛ ص ۴۱۲، ش ۱۰۹۸؛ ص ۴۱۴، ش ۱۱۰۳؛ ص ۴۱۴، ش ۱۱۰۶؛ ص ۴۱۸، ش ۱۱۱۸؛ ص ۴۱۹، ش ۱۱۲۰؛ ص ۴۱۹، ش ۱۱۲۱؛ ص ۴۱۹، ش ۱۱۲۲؛ ص ۴۲۰، ش ۱۱۲۵؛ ص ۴۲۷، ش ۱۱۴۶؛ ص ۴۲۸، ش ۱۱۴۸؛ نجاشى پس از ذكر طرقى كه از ابن عقده مى گذرد، مى گويد: فأما طريقنا إليه من جهة القميين؛ ص ۴۳۷، ش ۱۱۷۴؛ ص ۴۴۱، ش ۱۱۸۷؛ ص ۴۴۲، ش ۱۱۹۰؛ ص ۴۴۸، ش ۱۲۱۰؛ ص ۴۵۸، ش ۱۲۴۷؛ ص ۴۶۰، ش ۱۲۵۷؛ نقل هاى محمد بن عبداللّه بن حسين جعفى از ابن عقده: ص ۱۴، ش ۱۱؛ ص ۲۲۲، ش ۵۸۰؛ ص ۲۲۳، ش ۵۸۴؛ ص ۲۲۳، ش ۵۸۵؛ ص ۲۲۴، ش ۵۸۸؛ ص ۲۳۶، ش ۶۲۲؛ص ۲۳۷، ش ۶۲۹؛ ص ۲۳۹ ۲۴۰ ،ش ۶۳۶؛ ص ۲۴۶، ش ۶۴۶؛ ص ۲۴۹؛ ش ۶۵۵؛ ص ۲۵۲، ش ۶۶۲؛ ص ۲۸۳، ش ۷۵۱؛ كتاب داراى يك طريق قمى نيز هست.
7.رجال النجاشى، ص۸۷ ، ش۲۱۱.
