ـ أبوبكر الثّقفى: نفيع بن مسروح

2. أبورافع:

وى، از صحابيان جليل رسول اللّه(ص) و از پيشتازان در كتابت و تأليف است. پس از اين، در ضمن بحث تدوين حديث در شيعه، به تفصيل از وى ياد خواهيم كرد.
ـ أبوسعيد الخدرى: سعد بن مالك

3. أبوشاة الكلبى:

چون رسول اللّه(ص) بر مكّه چيره گشت، در ميان مردمان، خطبه اى ايراد كرد و در ضمن آن، از جايگاه بلند مكّه و از برخى احكام و رفتارهاى مسلمانان و… سخن راند. ابوشاه كلبى كه از مردمان يمن بود، به پاخاست و از رسول اللّه(ص) تقاضاكرد كه اين سخن را براى وى بنويسند، و پيامبر دستورداد چنان كنند. ^۱ از آن پس، اين سخن، به حديث «أبوشاة» شهره شد ^۲ ، كه عالمان بسيارى در جواز (بلكه لزوم) كتابت حديث، بدان استناد كرده اند، و ما پس از اين نيز بدان اشاره خواهيم كرد.

4. أبوهريرة، الدّوسى اليمانى:

وى از صحابيان مشهور رسول اللّه(ص) و از راويان و محدّثانى است كه به كثرت نقل از سويى و به جعل و وضع از سوى ديگر، شهره است. ^۳ در ميان نقلهاى گونه گون درباره ابوهريره، گزارشهايى توان يافت كه تصريح دارد ابوهريره احاديث را به حافظه مى سپرده و كتابت نمى كرده است ^۴ ؛ امّا نقلها و گزارشهايى نيز هست كه نشانگر آن است كه وى