اين ويژگى او ياد كرده اند و تصريح كرده اند كه او حديث را مى نوشته است. ^۱ رواياتى نشانگر آن است كه او به محضر رسول اللّه(ص) مى شتافته و احاديثى را كه املا مى شده است، مى نگاشته است. ^۲ عبداللّه بن عمرو بن عاص به زبان سريانى آشنايى داشت. ^۳ آورده اند كه او به برخى نگاشته هاى «اهل كتاب» نيز دسترسى داشته است ^۴ ؛ از اين روى، او را از جمله كسانى برشمرده اند كه در نشر اسرائيليّات در فرهنگ اسلامى، نقش داشته اند. ^۵
برخى بر اين باورند كه عبداللّه بن عمرو بن عاص، مجموعه اى در مغازى رسول اللّه(ص) و سيره آن بزرگوار نيز نگاشته بود، و اين نكته را از آن روى كه وى احاديث بسيارى از پيامبر(ص) نگاشته است، بعيد ندانسته اند. ^۶
عبداللّه بن عمرو، حديث را بر كسان بسيارى املا مى كرده است. از اين روى، كسان بسيارى از وى حديث را به كتابت نقل كرده اند. از جمله، شعيب بن محمد بن عبداللّه بن عمرو، عبدالرحمن بن سلمة الجمحى، عبداللّه بن رباح الأنصارى، شفى بن ماتع و… ^۷
از جمله نگاشته هايى كه به عبداللّه بن عمرو بن عاص نسبت داده شده است، مجموعه اى است با عنوان «الصّحيفة الصّادقة» كه آن را مشهورترين «صحيفه» نگاشته شده در عصر نبوى به خامه صحابه دانسته اند. ^۸ عبداللّه خود از اين صحيفه بارها ياد مى كرده و به آن مى باليده است و تصريح مى كرده است كه آن را از املاى رسول اللّه(ص)